گیاهان ابزی و گیاهان اب دوست نقش مهم در برک های کوی بازی می کنند انها با گرفتن مواد نیتروژن دار از اب و ایجاد فضای طبیعی برای برکه سلامت و شادابی موجودات برکه را تضمین می کنند. در ادامه به معرفی چند گونه دیگر از این گیاهان می پردازم.

گل شیپوری اتیوپیایی (نام علمی: Zantedeschia aethiopica)
هر چند این گیاه یک گیاه کاملا ابزی نیست ولی می توان با فراهم اوردن شرایط لازم به راحتی انها را در برکه خود کاشته و از زیبایی انها لذت ببرید. برای وارد کردن این گیاهان از محیط خشک به محیط ابی برکه باید کمی با صبر عمل کرد و به مرور رطوبت خاک انها را بالا برد تا در طول یک هفته رطوبت ان به دو برابر حالت عادی برسد و در هفته دوم نیز باید این روند ادامه یابد در صورت انجام مرحله به مرحله شما می توانید این گیاه را در عمق ۶-۸ سانتی متری اب برکه خود قرار دهید و از گل های زیبای ان در فصل بهار و تابستان لذت ببرید. ولی باید توجه داشت که هرگز نباید گیاه کاملا در زیر اب قرار گیرد هرچند گیاه می تواند تا چند ساعت این حالت را تحمل کند ولی اگر این حالت بیش از یک روز ادامه یابد گیاه شروع به خراب شدن خواهد کرد. این گیاه نیاز به رسیدگی زیادی ندارد و ریشه ان به راحتی فصل زمستان را تحمل می کند تا دوباره در بهار گیاه جدیدی تولید کند. این گل را باید از بادهای شدید محفوظ نگاه داشت. تکثیر آن از طریق جداسازی ریزوم ها(غده‌های زیرزمینی) در پاییز است. همچنین از طریق بذر نیز انتشار می‌یابد.

نَخل مُرداب (نام علمی: Cyperus alternifolius)
گیاه ی است زیبا و کاملا ابزی و از نزدیکان پاپیروس مصر که در تالاب های ماداگاسکار به وفور یافت می شود. این گیاه هم توان این را دارد که در خارج و کنار برکه در خاک مرطوب زندگی و هم می تواند در اب برکه و تا عمق ۳۰ سانتی متری در برکه کاشته شود. اگر نور کافی به ان برسد می تواند به سرعت رشد کند. این گیاه یکی از بهترین تصفیه کنندگان اب برکه است و با سرعت زیاد شروع به مصزف مواد دفعی ماهیان برکه میکند. جالب ترین نکته در مورد این گیاه زوش تکثیر ان است برای تکثیر این گیاه کافی است سر یکی از شاخه ها را  همراه کمی از ساقه بریده و به صورت وارونه داخل اب قرار دهید بعد از گذشت دو هفته گیاه جدیدی از ان به وجود می اید که به راحتی می توان ان را چه در اب و چه در خاک مطوب کاشت. احتیاجات زیادی به غیر از وجود نور و اب فراوان برای رشد ندارد بهتر است از برف و سرما محافظت گردد ولی می توان چند شاخه از ان را در ابتدای فصل زمستان در داخل اب قرار دهید تا در بهار دوباره بتوانید این گیاه در صورت از بین رفتن در فصل زمستان در برکه خود داشته باشید.

برکه ها ی کوی به همان اندازه که برای صاحبان انها زیبا و جذاب هستند به سرعت می توانند مهمان های ناخوانده ای را به خود جلب کند. این مهمان های ناخوانده می توانند از پرندگان ماهی خوار تا حشرات کوچک متفاوت باشند. این موجودات هر کدام می توانند به نوبه خود مشکلاتی را در برکه ایجاد کنند که در ادامه راه های مقابله با هر کدام را برای شما شرح خواهم داد.

 ۱.پرندگان وحشی (wild birds):

برکه های کوی به ویژه برکه هایی که به سبک طبیعی راه اندازی شده اند به دلیل شباهت زیادی که با ابگیر ها و زیستگاه های طبیعی پندگان مهاجر و وحشی دارند سبب جذب انها به این برکه ها می شوند.هرچند در بیشتر مواقع این پرندگان ماهی خوار و یا مهاجم نیستند ولی ممکن است در برخی از مواقع پرندگان گوشتخوار و ماهی خوار مهمان برکه شما باشند در این صورت ممکن است شما تعداد زیادی از ماهیان با ارزش خود را از دهید. باید توجه داشته باشید که ماهیان کوی به دلیل ترکیب رنگ خود که معمولا رنگه های قرمز تا طلایی را شامل می شود برای پرندگان ماهی خوار جذابیت بیشتری دارند. شاید پرندگان ماهی خوار در تمام نقاط ایران یافت نشوند ولی اصلی ترین تحدید برای ماهیان کوی در شهرها و روستاهای کنونی وجود پرنده ای نام اشنا به نام کلاغ است. کلاغ ها ممکن است ماهیگران خوبی نباشند ولی برای ماهیان کوچک تحدید جدی محسوب می شوند و می توانند با حمله به ماهیان بزرگتر انها را ضخمی کرده و باعث ایجاد مشکلات جدی در انها شوند. در هر حال اگر می خواهید که ماهیان با ارزشتان را از گزند این پرندگان در امان بدارید باید پوششی برای برکه خود در نظر بگیرید. معمول ترین روش کشیدن نخ های نامرعی پلاستکی (نخ ماهیگیری) به صورت مورب بر روی برکه است که علاوه بر اینکه نمای برکه شما را خراب نمی کند کاملا پاسخ لازم را نیز ایجاد می کند. راه دیگر پوشاندن سطح برکه با توری های پلاستکی است که درصد اطمینان بیشتری را برای شما ایجاد می کند ولی نمای زیبای برکه شما را تحت شعاع قرار خواهد داد. اخرین روش که از دو روش فوق پر هزینه تر است به وجود اوردن یک اتاق شیشه ای اطراف برکه است که اجرای ان علاوه بر دشواره ای های کاری و زمان بر بودن باعث ایجاد محدودیت در طراحی برکه نیز خواهد شد.

۲. قورباغه ها (frogs):

قورباغه ها و وزغ ها معمول ترین مهمانان برکه های کوی در تمام نقاط جهان هستند. این موجودات هرچند به طور مستقیم به برکه ها و ماهیان درون ان اسیب نمی رسانند ولی انها نیز به نوبه خود مشکلاتی را در برکه ایجاد می کنند. قورباغه در می توانند در برکه ها به سرعت تخمریزی کرده ازدیاد پیدا کنند. قورباغه ها در فصول بهار و تابستان صدای زیادی از خود تولید می کنند و همچنین تعداد بالای انها زیبایی برکه را تحت الشعاع قرار خواهد داد. مواد دفعی انها باعث الودگی بیش از حد اب برکه و ایجاد بوی نامطبوع در برکه می شود. همچنین قورباغه ها غذای اصلی موجوداتی مانند پرندگان ماهی خوار و گوشتخوار و مار ها است در نتیجه وجود انها در برکه باعث جذب این مهاجمین به برکه شما خواهد شد. برای مقابله با این موجودات شما می توانید در اوایل فصل بهار تخم قوباغه ها را که در داخل کپسول های خود و به صورت شناور در اب دیده می شوند را جمع اوری و به ابگیر های طبیعی منتقل کنید هر چند این کار نمی توانند شما را برای همیشه از دست قورباغه ها نجات دهد ولی جلوی افزایش تعداد انها را خواهد گرفت.

یاهان ابزی و گیاهان اب دوست نقش مهم در برک های کوی بازی می کنند انها با گرفتن مواد نیتروژن دار از اب و ایجاد فضای طبیعی برای برکه سلامت و شادابی موجودات برکه را تضمین می کنند. در ادامه به معرفی چند گونه دیگر از این گیاهان می پردازم.

زنبق پرچم ابی (iris versicolor):

زنبق نام یک سرده با ۳۰۰–۲۵۰ گونه است. معمولاً در خاک‌های خنثی یا قلیایی و سبک و قابل نفوذ رشد می نماید. گل آذین زنبق معمولاً گرزن یک سویه یا سنبله و یا خوشه‌ای است. برگ‌ها معمولاً منتهی به غلاف می‌باشد. تکثیر زنبق معمولاً با استفاده از ریزوم صورت می‌گیرد. زنبق پرچم ابی معمول ترین زنبق برای کشت در برکه های کوی است. این گیاهان را به راحتی می توان در قسمت کم عمق برکه ها کاشت. این گیاهان علاوه بر توانایی بالا در جذب مواد نیتروژن دار اب با گلهای زیبای خود در فصل بهار فضای برکه را بسیار زیبا می کنند. رنگ گلهای انها بنفش با قسمتی هایی از زرد و سفید است. چون زنبق ها را به راحتی میتوان در داخل و خارج از اب کاشت انها بیش از پیش در بین دارندگان برکه های کوی محبوب شده اند. ویژگی دیگر این گیاه عدم نیاز به مراقبت و رسیدگی های زیاد و مقاومت نسبی انها در برابر عوامل بیماری زا است. این گیاهان تا ۹۰ سانتی متر رشد می کنند.

 گیاهان خانواده اختریان (Canna plant family):

اختریان (Cannaceae) گیاهانی چندساله و دارای زمین ساقه با برگ‌های قاعده‌ای به هم پیچیده هستند که به شکل ساقه‌ای راست و کاذب درآمده‌اند. هرچند اکثر اعضای این خانواده توانایی زندگی در اب را دارند ولی برخی دیگر از انها برای اینکه بتوان انها را در داخل برکه کاشت باید دارای اندازه ای بیش از ۲۰ سانتی متر باشند تا بتوانند خود را از پوسیدگی در اب حفظ کنند. گونه های غیر ابزی که در اب کاشته می شوندباید در طول زمستان از اب خارج و در یک فضای سر پوشیده و در خاک نگهداری شوند ولی گونه هایی که ابزی هستند می توانند زمستان را در کنار ماهی ها و در برکه سپری کنند. این گیاهان تا ارتفاعی بیش از یک متر رشد می کنند و در طول تابستان با گل های رنگارنگ و زیبای خود برکه ها خود را بسیار زیبا می کنند. زیباترین گونه این خانوداه گونه ی Canna Australia می باشد که داری برگ هایی به رنگ تیره و گلی قرمز می باشد اما باید توجه داشت که این گونه یک گونه غیر ابزی است. معروف ترین گونه ابزی این خانواده Canna flaccida می باشد. این گونه کاملا ابزی دارای برگ هایی به رنگ سبز روشن و گل هایی به رنگ زرد لیمویی شناسایی می شود.

Canna Australia:

Canna flaccida:

برکه ها ی کوی به همان اندازه که برای صاحبان انها زیبا و جذاب هستند به سرعت می توانند مهمان های ناخوانده ای را به خود جلب کند. این مهمان های ناخوانده می توانند از پرندگان ماهی خوار تا حشرات کوچک متفاوت باشند. این موجودات هر کدام می توانند به نوبه خود مشکلاتی را در برکه ایجاد کنند که در ادامه راه های مقابله با هر کدام را برای شما شرح خواهم داد.

خزندگان (Reptail):

خزندگان با توجه به محیط هایی که در طبیعت زندگی می کنند معمولا علاقه زیادی به برکه های کوی دارند. این موجودات شناگران خوبی هستند و معمولا می توانند ماهیان را به راحتی شکار کنند. هرچند خزندگان در محیط های شهری امروزی زیاد معمول نیستند ولی باید توجه داشت یکبار ملاقات انها با برکه شما حتما تلفات زیادی را به بار خواهد اورد. معمول ترین مهاجمین به برکه های کوی لاک پشت های نیمه ابزی و ابزی و مار ها هستند البته دیگر خزندگان مانند تمساح ها خطرات بیشتری را ایجاد می کنند ولی حضور انها در برکه های کوی بسیار نادر است.

لاک پشت ها:

لاک پشت ها دارای انواع و گونه های زیادی هستند که همه ی انها برای برکه های کوی خطر افرین نیستند. به عنوان مثال لاک پشت های خشک زی فقط گیاه خوار هستند بنابرین به ماهیان شما اسیب نخواهند رساند. لاک پشت های ابزی و نیمه ابزی مهم ترین خطر برای برکه های کوی هستند این لاک پشت ها شناگران بسیار قابل و سریعی هستند و می توانند به خوبی در اب کمین کرده و ماهیان را شکار کنند. اهمیت این گونه ها به این دلیل زیاد است که اکثر لاک پشت هایی که به عنوان حیوان خانگی نگهداری می شوند از گروه لاک پشت های نیمه ابزی هستند که معروف ترین انها لاک پشت گوش قرمز (ملقب به لاک پشت سنگاپوری ) است. لاک پشت های گوش قرمز در اب بسیار سریع شنا می کنند و توایی بالایی در شکار ماهی ها دارند. این گونه از لاک پشت ها دارای فک بسیار قوی هستند و می توانند با استفاده از انها ضخم های مرگبار و جبران ناپذیری در روی بدن شکار ایجاد کنند. لاک پشت های گوش قرمز کوچک بسیار ارام به نظر می رسند ولی گونه های بالغ به راحتی می توانند ماهیانی به اندازه ۱۵ -۱۷ سانتی متر را شکار کنند. هرچند توانایی شکار ماهیان بزرگتر از ۲۵ سانتی متر را ندارند ولی معمولا با استفاده از ارواره های خود باله و دم انها را ضخمی می کنند. با توجه به انچه که گفته شد هرگز لاک پشت های گوش قرمز را برای افتاب گرفتن و یا چرا کردن به داخل حیاط یا زمین هایی که در ان برکه های کوی قرار دارند نبرید.

مارها:

مارها هم به اندازه لاک شت ها خطر افرین هستند ولی برعکس لاک پشت ها به عنوان حیوان خانگی چندان معمول نیستند و به همین دلیل تمامی مشکلاتی که ایجاد می کنند ناشی از ورود گونه های ابزی وحشی به داخل برکه هاست بنابرین معمولا حمله مار به برکه های کوی در خارج از شهر ها و در نزدیکی محیط طبیعی زندگی شان رخ خواهد داد. مار های ابزی معمولا در رودخانه ها و ابگیر های طبیعی یا کنال های اب کشاورزی دیده می شوند. مار ها می توانند به راحتی ماهیانی چندین برابر بزرگتر از دهن خویش را شکار کرده و بخورند. مار ها شناگران بسیار قابلی هستند و معمولا با کمین در کنارهای برکه به شکار ماهی ها خواهند پرداخت. اگر برکه شما به شکل طبیعی ساخته شده باشد و دارای کفی غیر عایق باشد مار می توند مدت زمان زیادی را در بین ریشه گیاهان و خاک نرم اطراف برکه بماند به شکار ادامه دهد. برای جلوگیری از حمله مار ها در محل هایی که تعداد انها زیاد است بهتر است برکه ها را اندکی از زمین بالاتر اورد و در صورتی که امکان این کار برای شما وجود دارد محل های را که امکان ورود مار از انها وجود دارد با سیمان مخلوط با خرده شیشه بپوشانید.

در ادامه این سری مطالب و با توجه به در خواست چندی از خوانندگان سایت مبنی بر معرفی گیاهان زینتی اکواریومی همزیست با کوی به معرفی این دسته از گیاهان می پردازم. گیاهان زینتی اکواریومی معمولا گیاهان ابزی هستند که دارای شرایط لازم از جمله سایز کوچک و … برای نگهداری در اکواریوم هستند. این گیاهان معمولا به صورت گیاهان زیر اب یا غوطه ور در اب هستند که نیازی به هوا ندارند. حتی بعضی از این گیاهان فاقد ریشه هستند که انها را مجبور می کند که احتیاجات خود را مستقیما از اب به دست بیاورند. این گیاهان هم مانند دیگر گیاهان در طول روز اکسیژن ودر طول شب دی اکسید کربن تولید می کنند.

 سراتوفیلوم (Ceratophyllum dersum):

سراتوفیلوم یک گونه ی جهانی است که به خاطر رشد سریعش و اسان بودن شرایط نگهداری هم در برکه و هم در اکواریوم های اختصاصی ماهی کوی کاشته می شود. این گیاهان ریشه ی واقعی ندارند هرچند که رایج ترین شکل قرار گرفتن انها در اکواریوم کاشتن انها در بستر است. در طبیعت به شکل شناور و با برگ های کوچک لنگر شکل دیده می شوند. این گیاهان به صورت توده ای و شناور یک پناهگاه و یک محل مناسب برای تخمریزی ماهی های بالغ و پنهان شدن بچه ماهی هاست. این گیاهان می توانند کمک بزرگی در کنترل جلبک های ناخواسته اب کنند چون توانایی بالایی در جذب مواد محلول در اب دارند که می توانند مواد مغذی را به سرعت از دسترس جلبک ها خارج کنند. این گیاهان در طول رشد ساقه های مستقیم زیادی تولید می کنند که می تواند ارتفاعش به ۱۲۰ سانتی متر هم برسد. همچنین با توجه به توانایی اکسیژن دهی بالا و جذب کدورت اب نقش مهمی را در بهبود کیفیت اب چه در برکه ها و چه در اکواریوم های تخصصی کوی بازی می کنند. این گیاه به راحتی زمستان و تابستان را تحمل می کند و شیوه تکثیر ان هم قلمه زدن می باشد.

 مایریوفیلوم سبز (Myriophyllum aquaticum):

این گیاه از خانواده ی (Haloragaceae) می باشد که بیشتر در قاره ی امریکا و اسیای جنوب شرقی پراکندگی دارند. این گیاهان به عنوان بهترین گیاهان اکسیژن دهنده آبزی شناخته می شوند که حتی می توانند به کمک ذخیره گاز تحت فشار دربافت های خود در هنگام روز در شب هم به تولید اکسیژن بپردازند. این ویژگی های منحصر به فرد سختی شرایط نگهداری انها را در برکه ها و اکواریوم ها توجیه می کند. این گیاه در پاییز از بین می رود ولی می توان با تگهداری از جوانه های زمستانی این گیاه را دوباره در برکه کاشت. این گیاه نسبت به نیاز های نوری اش بسیار حساس است و فقط در نور مناسب ادامه حیات می دهد. زیبایی این گیاهان وقتی دوچندان می شود که به صورت گروهی در اکواریوم یا برکه کاشته شوند. افزایش مواد مغری در کف و افزایش مقدار دی اکسید کربن رشد انها را به طرز چشمگیری فزونی می بخشد. تکثیر انها از راه قلمه زدن عملی است.