در گذشته فرشته ماهی ها و پروانه ماهی ها را با هم در طبقه بندی ماهی ها قرار می دادند، در صورتی که بررسی های اخیر نشان داده اند که باید آن ها را در تقسیم بندی های جداگانه قرار داد.پروانه ماهی ها فاقد خار بزرگ روی قسمت جلویی سرپوش آبششی یا استخوان گونه که در فرشته ماهی ها موجود است می باشند.بدن آن ها از طرفین فشرده،پهن و دارای طرح و رنگ بسیار زیبا می باشد.برخی از آن ها دارای پوزه ای دراز و عده ای دارای شعاع های بلند یا دنباله هایی روی باله ها می باشند.این ماهی ها خانواده ی بزرگی را تشکیل می دهند که در آن بیش از صد گونه ماهی وجود دارد.
با این که گزارش ها در مورد وفق دادن انواع پروانه ماهی ها با آب نیمه شور و حتی آب شیرین داده شده است، با وجود این ماهی های این خانواده منحصرا” جزء ماهی های آب شور به حساب می آیند.بیشتر پروانه ماهی ها را می توان در جزایر مرجانی اقیانوس ها پیدا کرد.مرجان ها نه تنها برای آن ها پناهگاه به حساب می آیند، بلکه غذای مورد نیاز آن ها را نیز تامین می نمایند.دهان کوچک و دندان های برس مانند پروانه ماهی ها برای کندن پلیپ های مرجان ها و گرفتن آبزیان ریزی که در داخل و یا اطراف مرجان ها زندگی می کنند سازش یافته اند.در داخل آکواریوم، برای تغذیه ی آن ها می توان از میگوی زنده، مرجان زنده و یا سایر بی مهرگان کوچک استفاده نمود.در صورت نیاز می توان به مرور آن ها را به خوردن غذاهای دیگری مانند آرتیمیا، میگو، کرم سفید و کرم های خاکی کوچک عادت داد.
تخمریزی پروانه ماهی ها در حالت طبیعی دیده نشده و یا این که هرگز گزارش نگردیده است.آن چه در مورد آن ها می دانیم این است که این ماهی ها ماه های اول زندگی خود را در آب های باز و به دور از ساحل می گذرانند.
از انواع ماهی های این خانواده می توان پروانه ماهی نخ باله، پروانه ماهی چهار چشم، پروانه ماهی سیترون، پروانه ماهی پاکستانی و پروانه ماهی نوار آبی را نام برد.
