ماهی های گوپی دارای رنگ های متنوع و زیبایی هستند که انواع آن عبارتند از :
گوپی پوست ماری – گوپی دم قرمز سنگاپوری – گوپی کمر مشکی سنگاپوری – گوپی دم زرد – گوپی دم آبی – گوپی دم خرگوشی – گوپی فانتزی و چندین نوع گوپی دیگر که اغلب نوع ماده این ماهی از نوع نر جثه بزرگتری دارد.

طرز تشخیص جنسیت گوپی ها:
ماده ماده :
الف- باله زیر شکم ماهی ماده پهن و بزرگ و گرد است.
ب- بدن ماهی ماده ساده و بی نقش و نگار است.
ج- زیر شکم ماهی ماده خال سیاه وجود دارد که وضعیت بچه ها را نشان می دهد.
ماهی نر :
الف- باله زیر شکم ماهی نر بصورت پای تناسلی کشیده و باریک است.
ب- اندام ماهی نر لاغرتر، کشیده تر و باریک تر است.
ج- دارای رنگهای گوناگون و نقش و نگار بیشتری است.

ماهی های پلاتی از نظر ظاهری به چهار نوع تقسیم می شوند.
چهار نوع پلاتی شامل: Assorted Platy – Micky Mouse – Hi Fin Platy – TopSail Platy
مشخصات ذیل درهرچهارنوع پلاتی ذکر شده مشترک می باشند(بجز محل زندگی):

اسم علمی : Xiphophorus maculatus
خانواده : Poeciliidae
محل زندگی آمریکای مرکزی ، شامل : شرق مکزیک- گواتمالا- شمال هندوراس
محل زندگی : سنگاپور و مراکز پرورش ماهی زینتی
حداکثر اندازه : ۶cm
وضعیت اجتماعی : آرام و صلح جو
حجم تانک مورد نیاز: ۴۵ لیتر
نوع تغذیه : همه چیز خوار
روش تولید مثل : بچه زا
درجه سختی نگهداری : آسان
ph: 7 to 8.2
kh : 10 to 25
دمای آب مورد نیاز: ۱۷ تا ۲۷ درجه سانتی گراد
رنگ بدن : قرمز- نارنجی – زرد- آبی و سیاه

شناسه ماهی پلاتی Hi Fin ((های فِن)) شکل باله پشت آنهاست. باله پشتی پلاتی ((های فِن)) تیغه ای شکل و یا بلند می باشد.

نام : سوارتل یا دم شمشیری

خانواده : peocilidane

اندازه : تا ۱۳ سانتیمتر رشد می کند .

همزیستی : سازگار با تمام ماهی ها

سطح شنا : میان آب

تغذیه : انواع غذاهای خشک

خصوصیات فیزیکو شیمیایی : دما ۲۵ درجه سانتی گراد – PH = 7.3

رفتار و تولید مثل : ماهی صلح جو و زنده زا بوده که به راحتی تکثیر می شود .

تشخیص جنسیت :

ماهی نر باله ی بلند و تیز شمشیر مانندی دارد که ماهی ماده فاقد آن است ؛ هم چنین ماهی نر در زیر شکم دارای آلت تناسلی می باشد که در ماده فقط یک باله ی پهن است .  سوارتل یک گونه ی صلح جو و سلیقه پسند بوده که نگهداری آن در یک تانک جمعی زیبایی خاصی به آن ها میدهد . دلیل نامگذاری آنها هم به خاطر شمشیری بودن دم آنهاست که به سوارتل ( = دم شمشیری ) معروف شده اند . تنها یک گونه از سوارتل ها وحشی می باشند که نر های ین گونه سبز کم رنگ و ماده ها سبز تیره تر می باشند . سوارتل های صلح جو هم به رنگ های قرمز ، زرد و مخلوطی از رنگ ها می باشند .

 سوارتل یکی از ماهی هایی می باشد که به دلیل زیبایی و راحت بودن نگهداری و تکثیر آن تقریبا همه پسند بوده و در هر آکواریومی تعدادی از آنها یافت می شود .

 نحوه ی تکثیر : سوارتل همانند گوپی زنده زا بوده و پس از لقاح تخم ها در شکم ماده به بچه تبدیل شده و پس از بروز علائم زیر زایمان می کند :

1- تورم شکم ماهی ماده در هنگام بارداری

2- حرکت در قسمت های پایینی یا پنهان شدن بین وسایل تزیینی

3- ایجاد یک بیضی مشکی بالای مخرج ( در ماهی های روشن قابل دید است . ) که قسمت های مشکی همان نوزادان سوارتل هستند .

در شکل زیر می توانید به راحتی بچه ی سوارتل را در محلی که با فلش نشان داده شده ملاحظه کنید .

 والدین علاقه ی زیادی به خوردن فرزندانشان دارند که توصیه می شود از روش های گفته شده در معرفی گوپی برای جلوگیری از این استفاده کنید .

 هر بچه پس از زاییده شدن به طور غریزی از والدین فاصله می گیرد ؛ تا از حالت تخم ( گرد بودن ) به حالت عادی برگردد .

تا زمانی که آنها از اندازه ی دهان والدین و سایر ماهی هایتان کوچکترند ؛ یا باید آنها را در تانک دیگر و یا در پرورشگاه نگهداری کرد و با غذاهای کاملا پودر شده به خصوص کرم فشرده تغذیه شوند .

تذکر : توصیه می شود در تانک بچه ها حتما از گیاهان طبیعی استفاده شود ؛ چون علاوه بر زیبایی چربی روی برگ ها غذای مناسبی برای ماهی ها محسوب می شود و سرعت رشد آنها را تا حدود زیادی افزایش می دهد .

ماهی مولی یکی دیگر از ماهیان زنده زا می باشد. ماهی مولی از جنس Poecilia  می باشد.

این ماهی بومی ایالات آمریکا جنوبی و قسمت های شمالی آمریکای شمالی می باشد.

ماهی مولی در مکزیک به صورت وسیع و گسترده وجود دارد.باله پشتی در ماهی مولی کاملا مشخص و مشهود می باشد به طوریکه در بعضی از گونه ها باله پشتی یکی از زیباترین باه ها می باشد.

تنوع گونه ای در این ماهی فوق العاده بوده و این ماهیان با اشکال متعدد به همراه رنگ های گوناگون در گستره وسیعی از جهان مورد پرورش قرار می گیرند.

ماهیان مولی از اشکال مختلفی برخوردارند و اشکالی که نام های خاصی را نیز به این ماهیان داده اند و یا از نظر ترکیب رنگی  بسیار متفاوت می باشند.

مولی ها انواع بسیاری دارند مانند:مولی باله کوتاه ، مولی بالن ، مولی باله بادبانی ، مولی گاوی و ….

این ماهی همه چیز خوار بوده و علاقه بسیاری به خوردن خزه های آکواریوم دارد،دمای مناسب برای نگهداری این ماهی۲۵ تا۲۷ درجه سانتی گراد می باشد و آبی را که کمی قلیایی باشد را می پسندد هر چند که PH مطلوب۸/۶-۵/۷ می باشد.ماهی مولی پر تحرک است و پیشنهاد می شود که حجم بیشتری از آب در اختیار ماهی باشد.

تشخیص جنسیت

ماهی نر دارای بدنی کشیده تر نسبت به ماهی ماده می باشد.

باله پشتی در ماهی نر کشیده تر می باشد.

باله زیری در ماهی نر تبدیل به گنوپودیم یا همان آلت تناسلی شده است.

باله زیری در ماهی ماده پهن و گرد می باشد.

آماده سازی آکواریوم به منظور تکثیر

بعد از اینکه آکواریومی به حجم ۴۰ لیتر را با توجه به خصوصیات گفته شده آب آماده کنید و به منظور هوا دهی آب از یک سنگ هوا استفاده کنید و نسبت قرارگیری ماهی نر و ماده ۱ به ۲ می باشد یعنی ۱نر و۲ ماده و با توجه به حجم آکواریوم این تعداد را انتخاب کنید.

تکثیر ماهی مولی

تکثیر ماهی مولی مستقیما ً به شرایط و خصوصیات فیزیکی وشیمیایی آب بستگی دارد،لقاح در ماهی مولی داخلی است و با توجه به اینکه نوزاد متولد شده دارا کیسه زرده می باشد و محافظت از بچه ماهی ها یک امر مهم واصولی به حساب می آید .

به منظور تسسهیل در امر تکثیر می توانید از یک سری شوکهای محیطی استفاده کنید برای مثال می توانید ماهی مولی آماده را در ابتدا در دمای ۲۵ درجه نگه داشته و بعد از یک روز دمای آب را به ۲۷ درجه برسانید خواهید دید که در روند تکثیر تسهیل به وجود می آید و با توجه به اینکه هر ماهی مولی ماده بالغ هر یک ماه یکبار اقدام به زایمان می کند با ثبت اولین زایمان ،زمان دقیق زایمان های بعدی را به دست آورده و قبل از تولد بچه ماهی ها بر به دنیا آمدن بچه ماهی ها نظارت دقیقی داشته باشند.

سن بلوغ در ماهی مولی ۵ تا ۶ ماهگی می باشد اگر شما سن ماهی خود را بدانید می توانید زمان تکثیر را حدس بزنید.در صورتی که یک ماهی را از ماهی فروشی خریداری کرده بهتر است ماهی را انتخاب کنید که اولا ً از نظر اندازه دارای اندازه مناسب باشد ثانیا ًماهی ماده بزرگ ودارای شکم برآمده باشد توجه داشته باشید که این شکم برآمده ناشی از جنین باشد نه آب آوردگی شکم.باید گفت که در آب آوردگی فلس های ناحیه شکم حالت طبیعی ندارد.بهتر است ماهی انتخاب شده دارای رنگ بندی بهتری نسبت به سایر ماهی ها داشته باشد.

پرورش بچه ماهی ها

بعد از اینکه بچه ماهی ها متولد شدند بهتر است که اقدام به جمع آوری و پرورش بچه ماهی ها در یک آکواریوم دیگر کرد چرا که از آنجایی که رژیم غذایی بچه ماهی ها متفاوت با رژیم غذایی مولدین است وغذای مصرف آنها هم از نظر اندازه و هم از نظر ماهیت با هم متفاوت است.

طول دوره پرورش به منظور تولید مولدین حدود ۶ ماه می باشد که این مدت رابطه مستقیمی با دما و شرایط محیطی ،تغذیه وژنتیک ماهی دارد در طی دوره پرورش به این نکته توجه داشته باشید که با توجه به اینکه تراکم بالای از بچه ماهی در آکواریوم نگهداری می شود کوچکترین تغییر می تواند باعث بروز خسارت و تلفات در بچه ماهیها گردد بنابراین بایستی خصوصیات آب موجود در آکواریوم بچه ماهی ها هر هفته چک گردد خصوصیاتی مانند  PH محیط آب،دما،اکسیژن محلول در آب و هرگز اکسیژن نباید قطع گردد. در طی دوره پرورش استفاده از متیلن بلو۲ درصد از روز بیستم پرورش پیشنهاد می گردد. تعویض آب آکواریوم را از ماه اول پرورش آغاز کنید و آن هم به میزان ۱۰ درصد حجم آب آکواریوم،بهتر است تعویض آب از کف صورت پذیرد.به هیچ عنوان در روزهای اول پرورش اقدام به تعویض آب نکنید این مساله یک قانون ثابت نیست و تنها در صورتی این مساله صادق است که مشکل حاد محیطی برای ماهیان شما پیش نیامده باشد.

انواع بارب ها شامل تایگر بارب، گرین بارب، رزی بارب، شوبرتی بارب و بارب زرد از جمله باربهایی هستند که در ایران بخوبی قابل تکثیر و پرورش هستند. زندگی تمام باربها با همدیگر شباهت دارند. اگر با غذاهای زنده و مقوی خوب تغذیه شوند، تعداد زیادی تخم می ریزد و هر ده روز یک بار میتوان از آنها تخمگیری کرد. اگر به روش صحیح و در سطح بالا این ماهیها را پرورش دهید، از نظر اقتصادی پر سود است. بسیار آسان و ساده می توانید از باربها تخمگیری نمائید و بخوبی آنها را پرورش دهید. ماهیهای بارب بسیار مقاوم، سرسخت و پرتحرک هستند و معمولاً باید بصورت گروهی از آنها تخمگیری شود.
ماهیهای مولد بهتر است از ماهیهای جوان، با نشاط، سالم و از شاه ماهیها انتخاب شوند. سن بلوغ باربها شش ماهگی است و قبل از تخم ریزی باید ماهی های نر از ماده حداقل ۱۰ روز جدا نگهداری شوند. تا تمایل و علاقه آنها نسبت به همدیگر شدید تر و تعداد تخم بیشتری ریخته شود در این مدت باید تمام شرایط نگهداری بخوبی کنترل شود.

تایگر بارب

دلقک بارب

حلب بارب

باربها چون پرخور هستند باید اکسیژن زیادی در آکواریم آنها باشد. چنانچه با کمبود اکسیژن مواجه شوند، خیلی سریع تلف می شوند. دیده شده است، تعداد زیادی از مولدین بارب در اثر کمبود اکسیژن و عدم دقت کافی در نگهداری آنها تلف شده اند و چرخه تولید آنها چندین ماه به تعویق افتاده است.
برای پیشگیری و احتمال بروز چنین حالتی بهتر است همیشه هر ماه تعدادی از باربهای جوان و شاه ماهی ها را جدا کنید و بعنوان ماهیهای مولد برای آینده نگهداری کنید تا چنانچه چنین مشکلی پیش آید در کمترین زمان باربهای جوان را بتوانید جایگزین کنید. باربها در آکواریم بخوبی تکثیر می شوند. معمولاً یک گروه که تعداد ماده ها ۵ عدد و نرها ۷ عدد باشد با همدیگر قرار می گیرند و گروهی تخم ریزی می کنند. برای تخم گیری از باربها  ابتدا باید شرایط آب آکواریم با آب سختی بین ۳ تا ۵ درجه DH آماده شود. قفس توری به اندازه آکواریم داخل قرار می گیرد بطوریکه حداقل ۵ سانتی متر از کف آکواریم بالاتر باشد. سنگ هوا برای تأمین اکسیژن داخل آن قرار می گیرد.

معمولاً ماده ها زودتر گذاشته می شوند و پس از چند ساعت نرها هم به آنها معرفی می شوند. چند شاخه گیاه می تواند محیط را آرام و محرک خوبی برای تخم ریزی ماهیها بحساب آید.
بهتر است محیط آکواریم بطور طبیعی تاریک شود و ماهیها شب را آرام و بدون مزاحمت پشت سر بگذرانند. در سپیده دم فردا صبح تخم ریزی با تعقیب نرها به دنبال ماده ها شروع می شود و هر نوبت تعدادی تخم از چشمه های توری عبور می کنند و به کف آکواریم می روند و تا حدود ساعت ۱۲ ظهر تخم ریزی ادامه خواهد داشت. بعد از پایان کار باید مولدین را از آکواریم خارج کنید  چنانچه برای ۱۰ روز آینده مجدداً می خواهید از آنها تخمگیری بعمل آورید نرها را از ماده ها بطور جداگانه نگهداری کنید.
( ماهیها مولد بهتر است با غذاهای زنده و مقوی تغذیه شوند. تا آن مقداری که از توان و انرژی و نشاط را از دست داده اند جبران شود.)
سپس به آکواریم تخمها داروی متیلن بلو اضافه کنید تا از حمله قارچها و خراب شدن و فاسد شدن آنها جلوگیری شود.
معمولاً تا ۲۴ ساعت بعد تخمها باز خواهند شد و لاروها به کف و دیواره ها می چسبند و حرکت خیلی آرام و کمی دارند. کیسه زرده لاروها غذای دو روز آنها را تأمین می کند و روز سوم باید به آنها غذا داد. بهتر است از قبل پیش بینی کرده باشید و تخم میگو باز کنید، بطوریکه همزمان با صبح روز سوم نوزادان میگوی تازه از تخم درآمده و ریز داشته باشند تا بخوبی تغذیه شوند. در این مراحل برای لاروها آب معمولی آماده شده بهتر است زیرا لاروها برای رشد و جذب مواد غذایی و سوخت و ساز بدنشان ( متابولیسم ) به املاح موجود در آب احتیاج دارند.
آب آکواریم لاروها هرگز نباید آلوده و کثیف و کدر شود. میزان اکسیژن محلول در آب همواره باید به اندازه کافی باشد. از اضافه ریختن غذا به داخل آکواریم جداً پرهیز کنید. مشاهده شده است نوزادان میگو که بعنوان غذا برای لاروها به آکواریم اضافه می شوند زیادتر از مصرف بوده است و در آکواریم بعد از چند ساعت در آب شیرین نوزادان میگو تلف و سپس تجزیه می شوند که این امر علاوه بر آلودگی آب و نقصان اکسیژن، باعث تلفات سریع لاروها خواهد شد.
از طرفی منبع رشد انواع بیماریها خواهد بود که علاوه بر آلودگی آب رشد امراض و بیماریها را در بر خواهد داشت. با مشاهده چنین وضعیتی باید بلافاصله قسمتی از آب آکواریم را تعویض نمائید یا اینکه در صورت امکان تمام آب را با آب سالم و مناسب عوض کنید.

طرز تشخیص جنسیت تایگر بارب و گرین بارب

ماهی نر:

۱- لب و دهان و باله های ماهی نر آلبالوئی پر رنگ است. رنگ مشکل که بصورت نوار دور بدن ماهی است تیره و پر رنگ است.

۲- بدن ماهی نر کشیده تر، لاغرتر و پررنگ تر است.

۳- جثه بدن ماهی از پهنا نسبت به ماهی ماده کوچکتر است.

ماهی ماده :

۱- رنگ آلبالوئی بر روی اندامهای ماهی خیلی کم رنگ است و نوار مشکی دور بدن ماهی روشن تر و کم رنگتر است.

۲- بدن ماهی ماده چاقتر و گرد تر است که اگر باله هایش را بطور فرضی حذف کنید گرد شبیه به سکه خواهد شد.

۳- جثه بدن ماهی ماده از پهنا بزرگتر است.  

طرز تشخیص جنسیت رزی بارب و شوبرتی بارب

ماهی نر :

۱- معمولاً بعد از بلوغ ماهی نر به رنگ قرمز پر رنگ درمی آید و روی باله پشتی اش خط سیاه ایجاد می شود.

۲- نرها دارای بدن کشیده، لاغر و درازتری نسبت به ماده ها هستند.

 ماهی ماده :

۱- ماده ماده خیلی کم رنگ و رنگ قرمز آن روشن است.

۲- ماده ها دارای شکمی بزرگ و چاق هستند که از دو طرف بدنشان بیرون زده است.  

بقیه باربها معمولاً از روی همین مشخصات قابل تشخیص هستند.
اولاً : ماهی پررنگ تر نر و ماهی کم رنگ تر ماده است.
دوماً : ماده ها چاق ترند ولی نرها لاغرتر.
سوماً: جثه ماهی های ماده از نرها بزرگتر است.

توضیحات :

نام: تترا بلک

نام های دیگر: بلک ویدو،بیوه سیاه،تترای دامن مشکی Black Widow – Black Skirt Tetra

نام علمی:  Gymnocorymbus ternetzi

خانواده: کاراسیده (کاراسین) Characidae

زیستگاه: آمریکای جنوبی (بولیوی و…..)

حداکثر اندازه: ۶ سانتیمتر

رفتار: صلح جو و بی آزار ( البته هنگامی که در جای کوچک نگهداری می شود رفتارخشن وتندی از خود نشان می دهد )

طول عمر: ۵ سال

سطح شنا: وسط

حداقل حجم مخزن: ۶۰ لیتر

تغذیه: همه چیز خوار

تکثیر: تخم گذار

مراقبت: آسان

دمای آب: ۲۲ – ۲۶ درجه سانتیگراد

پ هاش: ۶ – ۸

سختی آب: ۵ – ۲۰   dh

تشخیص جنسیت:

۱- باله مخرجی در ماده ها نازکتر و در نرها پهن تر است

۲- ماهی ماده چاقتر و تو پرتر و بزرگتر است.

تترا بلک ها در اغلب حالات صلح جو بوده و رابطه خوبی با دیگر ماهی ها برقرار می کنند ولی از آن جا که این ماهی نسبت به دیگر ماهی های خانواده خود پرخاشگری بیشتری را برخی اوقات از خود نشان می دهد ، لذا اگر به ماهی های ضعیف تر در کنار خود دورن آکواریوم حمله کرد و یا به آنها ضربه زد تعحب ننمایید. ممکن است حتی به ماهیانی که درای حرکات کند و یا عکس العمل های آرامی هستند ضربه هایی را نیز وارد کنند. این ماهی حتی نسبت به همنوعان خود نیز بسته به شرایط محیطی حمله ور میشود.

تترا بلک (بلک ویدو) دارای بدن بیضی شکل و صاف می باشد.بدن این ماهی شامل رنگهای نقره‌ای (سر و پهلو) مشکی (باله های پشتی ، تحتانی و انتهای بدن) سفید (باله دم) می‌باشد. ماهی هایی که مسن تر هستند با طی زمان دارای رنگ دودی شکل می گردند.در گونه سفید (Albino)تمام بدن ماهی سفید مایل به صورتی می‌باشد برخی اوقات ماهی هایی را که دارای باله های سفید هستند توسط رنگ های تزریقی به رنگ های آبی ، صورتی و نارنجی در می آورند.

اغلب اوقات تترای بیوه‌ مشکی پوش (Black Widow Tetra) با تترای فانتوم سیاه (Black Phantom Tetra ) اشتباه گرفته می‌شود. تترای بیوه‌ مشکی پوش دارای سه خط عمودی بر روی بدنش و باله دمی سفید رنگ می باشد و تترای فانتوم سیاه دارای دو خط عمودی بر روی بدنش و باله دمی سیاه رنگ می باشد.همچنین تفاوت باله های تحتانی آنها کاملا قابل مشاهده است.

گونه های albino (سفید و بدون رنگ) و همچنین ماهی های باله دراز از این نژاد احتیاج به مراقبت های بیشتری داشته و نگهداری از آنها در مقایسه با دیگر گونه ها سخت تر است. چرا که آنها دارای باله های ظریف تری هستند و احتمال آسیب پذیری باله های آنها بسیار زیاد است.

توضیحات:

نام : تترا کاردینال (تترا اصلی ) – Cardinal Tetra

نام علمی : Paracheirodon axelrodi

نامهای دیگر: Cheirodon axelrodi  - Hyphessobrycon carcinalis

خانواده: کاراسیده ها ( کاراسین ها ) Characidae

زیستگاه اصلی: رودخانه های آمریکای جنوبی (برزیل ، کلمبیا و…..)

نکته: تترای کاردینال وحشی در بالای رودخانه اورینوکو ( Orinoco ) و نگرو (Negro  ) ، در کلمبیا ، برزیل و ونزوئلا در جنوب آمریکا زندگی می کند .

منطقه شنا: آنها بیش تر زمان خود را در لایه میانی آب سپری می کنند .

رفتار: آنها پرخاشگر نبوده و معمولاً در آکواریوم های جمعی با گونه های ماهی صلح جو  و هم اندازه ی خود نگهداری می شوند . در صورتی که سایر ماهیان شما بالا و پایین آکواریوم را اشغال کرده اند نگهداری تترای کاردینال بهترین انتخاب است که می تواند میانه آکواریوم شما را پوشش دهد.

دما: ۲۷-۲۳ درجه سانتی گراد

پ هاش: ۴ – ۶ (نرم و اسیدی)

حداکثر اندازه : ۴ سانتی متر

تغذیه : تترای کاردینال وحشی در طبیعت خرچنگ های کوچک و کرم می خورد . آنها در آکواریوم بیش تر غذاهای در دسترس را می خورند و شما می توانید به طور مثال آنها را با پولکی های با کیفیت و کرم های کوچک تغذیه کنید و باید توجه داشته باشید که تنوع در غذای آنها خطر سوء تغذیه را کاهش می دهد .

تترا کاردینال شبیه با تترای نئون است که ماهی بسیار جمعی و گروهی به شمار می رود . تترای کاردینال حساس به آب نامرغوب و کم کیفیت بوده و به طور کلی نگهداری آن برای تازه کارها توصیه نمی شود .

نکته مهم : اغلب تترای کاردینال را با تترای نئون اشتباه می گیرند و بعضی مردم ترجیح می دهند تترای کاردینال را تترای نئون قرمز بنامند ، هر چند که آنها دو گونه متفاوتند و تشخیص آنها از هم سخت نیست .

هر دو تترای نئون و کاردینال قوس خطی آبی رنگی دارند که بدن آنها را دو قسمت می کند ، زیر این خط یک راه راه قرمز پهلویی می بینید که اگر به تترای نئون توجه کنید راه راه های بدن آن نیمه ی راه خیلی نا منظم تمام شده است در صورتی که در تترای کاردینال راه راه ها خیلی بیش تر ادامه دارد .

نام تترای کاردینال واقعاً از این رنگ قرمز که در سراسر بدن تترای کاردینال توسعه یافته است ناشی می شود ، چون شباهت زیادی به لباسی دارد که تمام بدنش را پوشانده است .

اندازه تترا کاردینال تا ۴ سانتیمتر می رسد .آلمانها به آن نئون قرمز می گوِیند و اکثرا آن را به نام علمی Hyphessobrycon cardinalis می خوانند .

این ماهی دارای رنگ آمیزی بسیار زِیبایی می باشد ؛ قسمت تحتانی بدن زِیر خطی که از وسط چشم به بالای ساقه دمی کشیده می شود قرمز است و در بالای آن که در واقع قسمت پشتی ماهی است سیاه رنگ است.

حداقل اندازه آکواریوم برای آنها ۲۴ اینچ ( ۶۰ سانتی متر ) است .

چون تتراهای کاردینال بیش تر از تتراهای نئون به کیفیت آب حساسند بهتر است آنها را در تانک بزرگتری نگهداری کنید چرا که ثابت نگه داشتن و افزایش کیفیت آب در آکواریوم بزرگتر آسان تر از آکواریوم کوچکتر است . ( مخصوصاً برای تازه کارها )

در صورتی که شما یک آکواریومیست حرفه ای هستید و نحوه کنترل شرایط آب را می دانید ، می توانید آنها را در تانک کمتر از ۵ گالن ( ۲۰ لیتر) هم نگهداری کنید .

تشخیص جنسیت:
نرها معمولا از ماده ها در همان سن کوچکتر و در عین حال درخشانترند.

شرایط تانک : زمان آماده سازی تانک برای تترای کاردینال اغلب قرار دادن تعداد زیادی گیاه در آکواریوم ایده خوبیست البته ناحیه آزادی برای شنای آنها توصیه شده است . آنها باید در گروه های حداقل ۵ تایی نگهداری شوند که گروه آنها هرچه بیش تر باشد بهتر است و اگر جای کافی در آکواریوم دارید ، می توانید ۱۰ تترای کاردینال و یا تتراهای بیش تری را با هم نگهدارید .

تترای کاردینال به نیترات خیلی حساس بوده و باید میزان نیترات و آمونیاک آب پایین باشد . عوض کردن مکرر مقداری از آب می تواند غذاهای خورده نشده که سبب افزایش آمونیاک می شود را از تانک خارج کرده و سبب پایین ماندن میزان آمونیاک آب شود .

نگهداری تترای کاردینال معمولاً برای تازه کارها توصیه نمی شود .

در مورد شیمی آب شما باید شرایط آب را شبیه به آب ریو اورینوکو و ریو نگرو تنظیم کنید . این رودخانه های جنوب آمریکا به خاطر نرم و اسیدی بودن آبشان معروفند و PH آکواریوم شما هم باید بین ۴ تا ۶ درجه نگهداری شود . البته ممکن است رفته رفته بتوانید آنها را با شرایط سخت تر و حتی آب قلیایی وفق دهید ، اما زندگی در آکواریوم آنها را به بیماری حساس تر می کند .

دمای آب باید ۲۷-۲۳ درجه سانتی گراد باشد که شما می توانید به ندرت آنها را با دمای بالاتر وفق دهید ، البته باید دما کم کم افزایش یابد تا ماهی شما ضعیف نشود .

تولید مثل :
تکثیر تترا کاردینال در اسارت (آکواریوم) کمی سخت است اما شدنی است.

تترای کاردینال در آب آزاد از تخم ها مراقبت نکرده و آنها را در لایه های پایینی رها می کند و در آکواریوم ترجیح می دهد روی گیاهان تخم ریزی کند که می تواند بیش تر از ۵۰۰ تخم در یکبار تخم ریزی رها کند .

برای تخمریزی باید نسبت ۲ ماهی ماده به ۱ نر را در تانکی کوچک معدل ۳۰-۴۰ لیتر با کیفیت آبی عالی و ذکر شده و با گیاهان طبیعی بدور از نور همراه به تغذیه مناسب و کامل و دمای آبی ۲۱-۲۳ درج سانتیگراد در نظر گرفت که تخم ها پس از ۲۴ تا ۳۰ ساعت هچ می شوند و ۳ تا ۴ روز طول می کشد تا کیسه ی چربی شکم بچه ها تمام شده و آنها آزادانه شنا کنند .

برای بچه تتراها باید غذاهای بسیار ریز تهیه کنید ، چون دهان کوچک‌ آنها نمی تواند غذاهای درشت را ببلعد .

بچه های تترای کاردینال به کیفیت آب خیلی حساسند و اگر کیفیت آب آکواریوم شما در حد کافی نباشد ممکن است خیلی از آنها بمیرند .

تهدید دیگر برای بچه ها ماهی های بالغ است که چون تترای کاردینال از بچه هایش مراقبت نمی کند ، ممکن است بچه هایش را ببلعد و به همین سبب در صورتی که مایل به تکثیر آنها بودید بهترین گزینه انتخاب تانک جداگانه برای بچه های تترا می باشد و یا جدا کردن والدین از تانک پس از تمام شدن تخم ریزی و بارور شدن تخم ها .

نگهداری گروهی:

برای نگهداری این ماهی با ماهی های گیاهخوار به مشکل بر نخواهید خورد البته یک نسبت همیشه حاکم است :
هر ماهی که کوچکتر از اندازۀ دهن ماهی دیگری باشد توسط آن ماهی خورده خواهد شد، حالا ماهی خورنده گوشتخوار باشه یا گیاهخوار فرقی نمی کنه.
و این، در مورد تترا کاردینال ها که ماهی های کوچکی هستند مهمتر می شه.
امّا باز هم اگر اونها رو در دسته های بزرگ نگهداری کنید امکان خورده شدنشون کمتره چون این ماهی در طبیعت به واسطۀ حضور در همین دسته های بزرگه که میتونه زنده بمونه.

علاوه بر این:  نگهداری از تعداد کمی تترای کاردینال در آکواریوم سبب استرس و خجالتی شدن آنها می شود .

توضیحات:

به چندین دلیل زبرا دانیو ها انتخاب مناسبی برای نگه داری در آکواریوم هستند . اول اینکه ماهی های مقاومی هستند و دامنه ی وسیعی  از تغییرات آب را تحمل می کنند ،دلیل دیگر زیبایی و جذابیت آنها ست که با طرح پوست راه راه خود توجه هر کسی را به خودشان جلب می کنند . از دیگر دلایل محبوبیت این ماهی می توان به شنای دسته جمعی آنها اشاره کرد که  در صورتی که در گروهای بزرگ نگه داری شوند  می تواند زیبایی منحصر به فردی به آکواریوم شما بدهد . البته با همه ی این تفاسیر ماهی های گوره خری در ایران طرفدارچندانی ندارند و شما با داشتن این ماهی می توانید یک آکواریوم تک و خاص داشته باشید .

این ماهی بهتر است در گروهای حداقل ۶ نفره نگه داری شوند و برای تغذیه آنها می توان از پولکی های غنی شده با ویتامین ، کرم های خشکیده و کرم یخ زده استفاده کرد .

ویژگی ها و مشخصات اصلی زبرادانیو 

Danio rerioنام علمی :

نام های رابج و بازاری : زبرا دانیو ، ماهی گور خری ، ماهی راه راه ، دانیو راه راه ، دانیو کورخری

نگهداری : آسان

حداکثر اندازه : در حدود ۵ سانتی متر

PH:6.5-8

دما : ۱۸-۲۴ درجه ی سلسیوس (۶۵-۸۵ درجه ی فارنهایت )

طول عمر : ۲- ۵ سال (شما روی دو سال حساب باز کنید .)

زادگاه : هند

رفتار و خلق و خو : زبرا دانیو ها  معمولا ماهی های صلح جویی هستند . البته ممکن است نسبت به ماهی  های باله بلند (گوپی و گلدفیش و … ) حساس باشند .

تولید مثل و تکثیر : تکثیر زبرا دانیو ها ساده است که به تفصیل توضیح داده خواهد شد .

ظرفیت تانک : در حدود ۱۰ گالون

ماهی های سازگار : بهتر است همراه زبرا دانیو ها ار دیگر ماهی ی دانیو و گروه تتراها استفاده کنید .

سطح شنا:  در میانه های رو به بالای آب شنا می کنند .

تشخیص جنسیت زبرا دانیو :نرها دارای رنگ  زرد در بین خطوط مشکی خود هستند و زبرادانیوهای ماده در بعضی مواقع بزرگترند .