توضیحات:

این ماهی به این خاطر سیلور دالر نامیده شده است که بدن آن بسیار گرد و از پهلو فشرده شده است و معمولا به رنگ نقره ای با ته رنگ ابی و سبز کمی هست. انها مقداری هم قرمز هستند به خصوص باله ی نزدیک به مقعد درماهی های نر که لبه ی ان قرمز است. در بعضی گونه ها نیز انها نقاطی بر روی دو طرف بدنشان دارند. دالرها از خانواده ی پیرانا هستند و تعداد زیادی از انها منظره ی زیبایی در اکواریوم به وجود می اورد . دالرها بیش از دوازده گونه هستند که از لحاظ ظاهری شبیه هم هستند.
دالر صلح جو انتخاب بسیاری از علاقه مندان اکواریومی است که می خواهند اکواریومی با ماهی های خوبی داشته باشند. اگرچه که این ماهی نسبتا بزرگ می شود و به جای بزرگی نیاز دارد . این ها ماهی های با نشاطی هستند که دوست دارند به صورت تجمعی باشند پس دسته ای انها را نگه دارید. باید حداقل۳دالر دریک اکواریوم با هم باشند.
 این ماهی در اکواریوم های کم عمق ، با شن های تیره رنگ و گیاهان بسیار و جاهای مخفی متعدد شادتر هستند. دالرها گیاه خوارند پس از گیاهان خوشمزه استفاده نکنید و از گیاهان پلاستیکی استفاده کنید.

مراقبت و تغذیه

چون که دالرها گیاه خوارند اساسا غذاهای گیاهی مانند کاهو ، شاهی ،اسفناج ، علف هرز و پولک های گیاهی پهن را می خورند. ولی بعد که بزرگ شدند از غذاهای حبه ای نیز می توان استفاده کرد. انها از غذاهای پخته نیز مانند نخود فرنگی پخته و کدو تغذیه می کنند . بعد از تغذیه بهتر است غذای باقی مانده را جمع کنید . البته انها به غذاهای گوشتی مانند کرم خونی و میگو آب شور علاقه مندند .

مکان زندگی

دالرها معمولا در گویانا ، غرب امازون و حوزه ی پاراگوئه پیدا می شوند.

اندازه و سن

این ماهی تا ۶ اینچ یا ۱۵ سانتی متر رشد می کنند .این ماهی تا بیش از ۱۰ سال زندگی می کند.

رفتار

این ماهی صلح طلب است و برای کلیه ی اکواریوم ها توصیه می شود. ولی به طور کلی با انجل های هم اندازه ی خود و همه ی گونه های کت فیش زندگی مسالمت امیزتری دارد. همچنین دالر های بزرگ می توانند با سیچیلایدها و اسکارها زندگی کنند البته باید به اندازه ی کافی بزرگ باشند تا بتوانند در صورت لزوم فرار کنند.

شناسایی نر وماده

دالر نر معمولا باله نزدیک مقعد بلندتری دارد و رنگ ان قرمز است.

مکان شنا

این ماهی معمولا در همه جای اب شنا می کند ولی در میانه ی اب بیشتر شنا می کند.

وضعیت مناسب اب

اسیدیته  ۵٫۵ تا ۷٫۵ درجه

دما ۲۴ تا ۲۸ درجه

پرورش و تکثیر

برای تخم ریزی دمای اب باید بین ۲۶ تا ۲۸ باشد . تخم ریزی برای دالرها اسان است . انها باید به صورت تجمعی باشند .بهترین راه این است که ۶ تا ماهی را با هم از دوران نوجوانی پرورش داد. در بین گیاهان که روی سطح خاک هستند انها تخم ریزی را انجام می دهند . ماده ۲۰۰۰ تخم ذخیره می کند و بعد از ۳ روز بیرون می ریزد . والدین تخم ها را نخواهند خورد و نیازی به جمع انها نیست . ولی اگر ماهی دیگری نیز دارید بهتر است تا تخم ها را جدا کنید . نوزاد های از تخم درامده به خاک می چسبند و از پلانکتون های ریز تغذیه می کنند .

 این ماهیها در آکواریم های درازتر بهتر نگهداری میشوند زیرا با الگوهای طبیعی و محل زندگی آنها مطابقت دارد . ماهیان بسیار صلح جویی هستند و اگر یکی ازگروه آنهامریض شوند باید فوراً به آکواریم دیگری منتقل شوند زیرا ممکن است هم گروههای دیگر به آنها حمله کنند. روشنایی اندک و آکواریمی که ته آن نسبتاً تاریک است برای این ماهی بسیار مناسب است.گونه های مختلفی از این ماهی که دارای خط یا نقطه روی بدن هستند وجود دارد که بعضی اوقات با پیرانا ها اشتباه گرفته می شود .

توضیحات:

یکی دیگه از ماهیان اب های لب شور که تو بازار ایران هم فراوان یافت میشه کالر فیش و درست تر اون گلس فیش هست (glassfish factoids) زادگاه این ماهی هند پاکستان و جنوب شرقی اسیاست.

دمای ایده ال برای زیست بین ۷۵ تا ۸۰ درجه فارنهایت هستش.

تفرق جنسی در این ماهی به این صورت هست که نر ها دارای باله پشتی بلند تر و پررنگ تری هستند.

کالر فیش ها جزو ماهیان به اصطلاح همیشه گرسنه هستن و این خصلت باعث فعالیت و جنب و جوش زیاد این ماهی میشه که به دوستاران ماهی های فعال و شیطون نگهداری اون پیشنهاد میشه.

این ماهی مخازن گیاه کاری شده رو ترجیه می ده تا بتونه با امنیت زیادی به این طرف و اون طرف شنا کنه.

تو خوردن غذا به هیچ عنوان سخت گیر نیست و شما می تونید از غذاهای مرسوم ماهی های اکواریومی برای تغذیه اون استفاده کنید.

متاسفانه به دلیل طمع پرورش دهندگان این ماهی ها ، به اون رنگ های فلوروسنت غیر سمی تزریق میشه تا جذابیت بیشتری برای خریدار ایجاد کنه. این رنگ ها تا جایی که من اطلاع دارم حداکثر شش ماه دوام داره و بعد از اون محو میشه.

توضیحات:

رنگی ترین و معروف ترین ماهی از خانواده ی لوچ ها ، لوچ دلقک است که طول آن متوسط و پهنایش کم است . محل اصلی زیست آن” سوماترا” و “بورنئو ” می باشد . دارای پشتی قوسدار و شکمی صاف می باشد . سرش نسبتاً بزرگ و دهانش رو به پائین است که دارای ۴ جفت سبیل کوچک و لب های ضخیمی است . بطور کلی رنگ آنها نارنجی روشن است وپهلویش بوسیله ی سه خط عریض سیاهرنگ پوشیده شده است . اولین خط از بالای جمجمه شروع شده و با عبور از روی چشم ها به بخش انتهایی دهان می رسد و دومین خط از جلوی باله ی پشتی شروع می شود و تا شکم ادامه می یابد و بالاخره سومی که بخش زیادی از قسمت انتهایی ماهی را پوشش می دهد از باله ی پشتی شروع و تا باله ی مخرجی ادامه می یابد . باله های پشتی و مخرجی دارای رنگ سیاه مخلوط با زرد هستند .

لوچ دلقک بر خلاف سایر لوچ ها خجالتی نیست . تا حدی فعال در طول روز که به آسانی میتوانند در تانک های عمومی نگهداری شوند . بسیار مناسب است که آنها حداقل بصورت جفت یا گروهی خریداری و نگهداری شوند زیرا در حالتی که بصورت گروهی نگهداری شوند ، شاداب تر و خوشحال تر هستند . یکی از عادت های غیر معمولی آنها نحوه ی استراحت کردن آنها در کف آکواریم است که به بغل خود می خوابند و در حالتی که آکواریم دار به تازگی شروع به نگهداری آن کرده باشد ممکن است بترسد ، ولی بعد از مدتی تبدیل یک رفتار عادی برای او خواهد شد.

تانک این ماهی باید دارای بستری نرم باشد تا به آنها این اجازه را بدهد که به راحتی و بدون آسیب دیدن به جستجوی غذا در کف بپردازند. لوچ های دلقک می توانند گستره وسیعی از غذاها را که شامل =آرتیمیا – کرم خونی- حلزونها و انواع غذاهای حاضری می باشد را بخورند به همین دلیل است که برای جلوگیری از تولید حلزون و مقابله با آنها در اکواریوم می توان از این ماهی ها استفاده کرد. سنگها و لوازم آکواریوم باید به گونه ای چیده شوند که سرپناه و مخفی گاه مناسبی برای آنها به وجود آید. بیشتر آنها خانه هایی را ترجیح می دهند که تا حدی از اندازه خودشان بزرگتر باشد .آب آنها باید نرم و تا اندازه ای اسیدی باشد و هر چند وقت یک بار تعویض شود. لوچ دلقک برای سالهای زیادی (بیشتر از ۲۰ سال ) درآکواریوم زندگی می کند و لی رشد آنها در آکواریوم بسیا ر آهسته است که به ندرت در آکواریوم های معمولی به سایز طبیعی خود۳۰ cm می رسد .

دمای مناسب برای این ماهی ۳۰-۲۴ درجه سانتی گراد می باشد. تاکنون در محیط های کوچک تکثیر نشده اند ولی در طبیعت در رودخانه هایی که دارای جریان سریع آب هستند در اوایل فصل باران تولید مثل می کند نیز در مزارع پرورش ماهی به وسیله هورمونها تکثیر می شوند. مسئله مهمی که در ارتباط با آنها باید بدانید این است که نسبت به تغییرات شیمیایی آب حساس هستند و در اثر این تغییرات نقطه های سفید رنگی در آنها ایجاد می شود که گسترش یافته و بزرگتر می شود همچنین در حمل و نقل آنها نیز بسیار دقت نمائید زیرا استخوانهایی که در زیر چشم آنها وجود دارد ممکن است پاکتهای نایلونی شما را سوراخ کند

تا مدتها تکثِیر آن به علت عدم شناخت اختصاصات فیزیکی و شیمیایی آب لازم برای آن عملی نبود ولی امروزه این ماهی تکثیر می شود .درجه حرارت مناسب براِی تخم ریزی آن ۲۶ تا ۲۸ درجه سانتیگراد است .برای تکثیر آنها یک آکوآریوم ۵۰ لیترِی کافی است و اگر آکوآریوم بزرگتر است باید عمق آب آنرا کم کرد .ابتدا باید آکواریوم مخصوص تخم ریزی این ماهی را با انواع گیاهان ساژیتاریا و کریپتوکورین آماده کرد و دو سه روز بعد یک جفت ماهی آماده تخم ریزی را در آن قرار داد .عامل تشخیص ماهی نر خط طلایی رنگِی است که در امتداد ضلع فوقانی مثلث تِیره رنگ وجود دارد .به علاوه رنگ ماهِی نر درخشانتر است

ماهی نر اکثرا بطرف و روی ماهی ماده شنا می کند و ماهی ماده نیز اکثرا حالت شکم بطرف بالا بخود گرفته و شکم خود را به زیر برگ گیاهان می مالد و محل خوبی برای تخم ریزی پیدا می کند تا تخمها را به آنجا بچسباند .در این موقع است که تعدادی تخم کاملا روشن از مخرج تناسلی ماهی خارج می شود .این کار چندین بار زیر برگهای دیگر حدود دو ساعت انجام می شود تا وقتی که حدود ۳۰ تا ۸۰ تخم گذاشته شود

اگر برگها تازه و تمیز نباشند ، تخمها ممکن است به آنها نچسبیده و به پایین بیفتند دراین موقع ممکن است والدین آنها را بخورند . در حرارت ۲۷ درجه سانتیگراد نوزادها پس از ۱۸ ساعت از تخم خارج می شوند .لاروها بسیار شفاف هستند و گاهی تا ۶۵ عدد یا بیشتر از تخمها تبدیل به لارو می شوند .در شرایط خوب تغذِیه ای نوزادها بعد از ِیکماه ممکن است به ۱۰ میلیمتر برسند .در این موقع است که خال سیاه و مثلثی شکل روی بدن آنها شروع به ظاهر شدن می نماید.

بزودی قرار دادن ماهیان گیاهخوار در این دسته