موضوعات
  • اخبار سایت
  • ماهیان گیاهخوار
  • ماهیان گوشتخوار
  • ماهیان همه چیزخوار
  • ماهیان آبشور
  • آموزش های پرورش ماهی
  • تصاویر ماهیان زینتی
  • ماهیان آب شیرین
  • آرشیو
    تبلیغات
    آمار سايت
    کاربران آنلاین: 1
    بازدید امروز: 127
    بازدید دیروز: 335
    بازدید این ماه:3934
    ورودی از گوگل: 57936
    تعداد مطالب: 166
    تعداد دیدگاه ها: 0

    برترين مطالب
    تبلیغات
    مطالب تصادفی
    آخرین مطالب ارسالی
    تبلیغات متنی

    ماهی تترا کاردینال


    توضیحات:

    نام : تترا کاردینال (تترا اصلی ) – Cardinal Tetra

    نام علمی : Paracheirodon axelrodi

    نامهای دیگر: Cheirodon axelrodi  - Hyphessobrycon carcinalis

    خانواده: کاراسیده ها ( کاراسین ها ) Characidae

    زیستگاه اصلی: رودخانه های آمریکای جنوبی (برزیل ، کلمبیا و…..)

    نکته: تترای کاردینال وحشی در بالای رودخانه اورینوکو ( Orinoco ) و نگرو (Negro  ) ، در کلمبیا ، برزیل و ونزوئلا در جنوب آمریکا زندگی می کند .

    منطقه شنا: آنها بیش تر زمان خود را در لایه میانی آب سپری می کنند .

    رفتار: آنها پرخاشگر نبوده و معمولاً در آکواریوم های جمعی با گونه های ماهی صلح جو  و هم اندازه ی خود نگهداری می شوند . در صورتی که سایر ماهیان شما بالا و پایین آکواریوم را اشغال کرده اند نگهداری تترای کاردینال بهترین انتخاب است که می تواند میانه آکواریوم شما را پوشش دهد.

    دما: ۲۷-۲۳ درجه سانتی گراد

    پ هاش: ۴ – ۶ (نرم و اسیدی)

    حداکثر اندازه : ۴ سانتی متر

    تغذیه : تترای کاردینال وحشی در طبیعت خرچنگ های کوچک و کرم می خورد . آنها در آکواریوم بیش تر غذاهای در دسترس را می خورند و شما می توانید به طور مثال آنها را با پولکی های با کیفیت و کرم های کوچک تغذیه کنید و باید توجه داشته باشید که تنوع در غذای آنها خطر سوء تغذیه را کاهش می دهد .

    تترا کاردینال شبیه با تترای نئون است که ماهی بسیار جمعی و گروهی به شمار می رود . تترای کاردینال حساس به آب نامرغوب و کم کیفیت بوده و به طور کلی نگهداری آن برای تازه کارها توصیه نمی شود .

    نکته مهم : اغلب تترای کاردینال را با تترای نئون اشتباه می گیرند و بعضی مردم ترجیح می دهند تترای کاردینال را تترای نئون قرمز بنامند ، هر چند که آنها دو گونه متفاوتند و تشخیص آنها از هم سخت نیست .

    هر دو تترای نئون و کاردینال قوس خطی آبی رنگی دارند که بدن آنها را دو قسمت می کند ، زیر این خط یک راه راه قرمز پهلویی می بینید که اگر به تترای نئون توجه کنید راه راه های بدن آن نیمه ی راه خیلی نا منظم تمام شده است در صورتی که در تترای کاردینال راه راه ها خیلی بیش تر ادامه دارد .

    نام تترای کاردینال واقعاً از این رنگ قرمز که در سراسر بدن تترای کاردینال توسعه یافته است ناشی می شود ، چون شباهت زیادی به لباسی دارد که تمام بدنش را پوشانده است .

    اندازه تترا کاردینال تا ۴ سانتیمتر می رسد .آلمانها به آن نئون قرمز می گوِیند و اکثرا آن را به نام علمی Hyphessobrycon cardinalis می خوانند .

    این ماهی دارای رنگ آمیزی بسیار زِیبایی می باشد ؛ قسمت تحتانی بدن زِیر خطی که از وسط چشم به بالای ساقه دمی کشیده می شود قرمز است و در بالای آن که در واقع قسمت پشتی ماهی است سیاه رنگ است.

    حداقل اندازه آکواریوم برای آنها ۲۴ اینچ ( ۶۰ سانتی متر ) است .

    چون تتراهای کاردینال بیش تر از تتراهای نئون به کیفیت آب حساسند بهتر است آنها را در تانک بزرگتری نگهداری کنید چرا که ثابت نگه داشتن و افزایش کیفیت آب در آکواریوم بزرگتر آسان تر از آکواریوم کوچکتر است . ( مخصوصاً برای تازه کارها )

    در صورتی که شما یک آکواریومیست حرفه ای هستید و نحوه کنترل شرایط آب را می دانید ، می توانید آنها را در تانک کمتر از ۵ گالن ( ۲۰ لیتر) هم نگهداری کنید .

    تشخیص جنسیت:
    نرها معمولا از ماده ها در همان سن کوچکتر و در عین حال درخشانترند.

    شرایط تانک : زمان آماده سازی تانک برای تترای کاردینال اغلب قرار دادن تعداد زیادی گیاه در آکواریوم ایده خوبیست البته ناحیه آزادی برای شنای آنها توصیه شده است . آنها باید در گروه های حداقل ۵ تایی نگهداری شوند که گروه آنها هرچه بیش تر باشد بهتر است و اگر جای کافی در آکواریوم دارید ، می توانید ۱۰ تترای کاردینال و یا تتراهای بیش تری را با هم نگهدارید .

    تترای کاردینال به نیترات خیلی حساس بوده و باید میزان نیترات و آمونیاک آب پایین باشد . عوض کردن مکرر مقداری از آب می تواند غذاهای خورده نشده که سبب افزایش آمونیاک می شود را از تانک خارج کرده و سبب پایین ماندن میزان آمونیاک آب شود .

    نگهداری تترای کاردینال معمولاً برای تازه کارها توصیه نمی شود .

    در مورد شیمی آب شما باید شرایط آب را شبیه به آب ریو اورینوکو و ریو نگرو تنظیم کنید . این رودخانه های جنوب آمریکا به خاطر نرم و اسیدی بودن آبشان معروفند و PH آکواریوم شما هم باید بین ۴ تا ۶ درجه نگهداری شود . البته ممکن است رفته رفته بتوانید آنها را با شرایط سخت تر و حتی آب قلیایی وفق دهید ، اما زندگی در آکواریوم آنها را به بیماری حساس تر می کند .

    دمای آب باید ۲۷-۲۳ درجه سانتی گراد باشد که شما می توانید به ندرت آنها را با دمای بالاتر وفق دهید ، البته باید دما کم کم افزایش یابد تا ماهی شما ضعیف نشود .

    تولید مثل :
    تکثیر تترا کاردینال در اسارت (آکواریوم) کمی سخت است اما شدنی است.

    تترای کاردینال در آب آزاد از تخم ها مراقبت نکرده و آنها را در لایه های پایینی رها می کند و در آکواریوم ترجیح می دهد روی گیاهان تخم ریزی کند که می تواند بیش تر از ۵۰۰ تخم در یکبار تخم ریزی رها کند .

    برای تخمریزی باید نسبت ۲ ماهی ماده به ۱ نر را در تانکی کوچک معدل ۳۰-۴۰ لیتر با کیفیت آبی عالی و ذکر شده و با گیاهان طبیعی بدور از نور همراه به تغذیه مناسب و کامل و دمای آبی ۲۱-۲۳ درج سانتیگراد در نظر گرفت که تخم ها پس از ۲۴ تا ۳۰ ساعت هچ می شوند و ۳ تا ۴ روز طول می کشد تا کیسه ی چربی شکم بچه ها تمام شده و آنها آزادانه شنا کنند .

    برای بچه تتراها باید غذاهای بسیار ریز تهیه کنید ، چون دهان کوچک‌ آنها نمی تواند غذاهای درشت را ببلعد .

    بچه های تترای کاردینال به کیفیت آب خیلی حساسند و اگر کیفیت آب آکواریوم شما در حد کافی نباشد ممکن است خیلی از آنها بمیرند .

    تهدید دیگر برای بچه ها ماهی های بالغ است که چون تترای کاردینال از بچه هایش مراقبت نمی کند ، ممکن است بچه هایش را ببلعد و به همین سبب در صورتی که مایل به تکثیر آنها بودید بهترین گزینه انتخاب تانک جداگانه برای بچه های تترا می باشد و یا جدا کردن والدین از تانک پس از تمام شدن تخم ریزی و بارور شدن تخم ها .

    نگهداری گروهی:

    برای نگهداری این ماهی با ماهی های گیاهخوار به مشکل بر نخواهید خورد البته یک نسبت همیشه حاکم است :
    هر ماهی که کوچکتر از اندازۀ دهن ماهی دیگری باشد توسط آن ماهی خورده خواهد شد، حالا ماهی خورنده گوشتخوار باشه یا گیاهخوار فرقی نمی کنه
    .
    و این، در مورد تترا کاردینال ها که ماهی های کوچکی هستند مهمتر می شه
    .
    امّا باز هم اگر اونها رو در دسته های بزرگ نگهداری کنید امکان خورده شدنشون کمتره چون این ماهی در طبیعت به واسطۀ حضور در همین دسته های بزرگه که میتونه زنده بمونه.

    علاوه بر این:  نگهداری از تعداد کمی تترای کاردینال در آکواریوم سبب استرس و خجالتی شدن آنها می شود .

    ارسال توسط : مدیر سایت | در تاریخ : ۷ فروردین , ۱۳۹۳ | دیدگاه: بدون دیدگاه

    ماهی زبرادانیو


    توضیحات:

    به چندین دلیل زبرا دانیو ها انتخاب مناسبی برای نگه داری در آکواریوم هستند . اول اینکه ماهی های مقاومی هستند و دامنه ی وسیعی  از تغییرات آب را تحمل می کنند ،دلیل دیگر زیبایی و جذابیت آنها ست که با طرح پوست راه راه خود توجه هر کسی را به خودشان جلب می کنند . از دیگر دلایل محبوبیت این ماهی می توان به شنای دسته جمعی آنها اشاره کرد که  در صورتی که در گروهای بزرگ نگه داری شوند  می تواند زیبایی منحصر به فردی به آکواریوم شما بدهد . البته با همه ی این تفاسیر ماهی های گوره خری در ایران طرفدارچندانی ندارند و شما با داشتن این ماهی می توانید یک آکواریوم تک و خاص داشته باشید .

    این ماهی بهتر است در گروهای حداقل ۶ نفره نگه داری شوند و برای تغذیه آنها می توان از پولکی های غنی شده با ویتامین ، کرم های خشکیده و کرم یخ زده استفاده کرد .

    ویژگی ها و مشخصات اصلی زبرادانیو 

    Danio rerioنام علمی :

    نام های رابج و بازاری : زبرا دانیو ، ماهی گور خری ، ماهی راه راه ، دانیو راه راه ، دانیو کورخری

    نگهداری : آسان

    حداکثر اندازه : در حدود ۵ سانتی متر

    PH:6.5-8

    دما : ۱۸-۲۴ درجه ی سلسیوس (۶۵-۸۵ درجه ی فارنهایت )

    طول عمر : ۲- ۵ سال (شما روی دو سال حساب باز کنید .)

    زادگاه : هند

    رفتار و خلق و خو : زبرا دانیو ها  معمولا ماهی های صلح جویی هستند . البته ممکن است نسبت به ماهی  های باله بلند (گوپی و گلدفیش و … ) حساس باشند .

    تولید مثل و تکثیر : تکثیر زبرا دانیو ها ساده است که به تفصیل توضیح داده خواهد شد .

    ظرفیت تانک : در حدود ۱۰ گالون

    ماهی های سازگار : بهتر است همراه زبرا دانیو ها ار دیگر ماهی ی دانیو و گروه تتراها استفاده کنید .

    سطح شنا:  در میانه های رو به بالای آب شنا می کنند .

    تشخیص جنسیت زبرا دانیو :نرها دارای رنگ  زرد در بین خطوط مشکی خود هستند و زبرادانیوهای ماده در بعضی مواقع بزرگترند .

    ارسال توسط : مدیر سایت | در تاریخ : ۷ فروردین , ۱۳۹۳ | دیدگاه: بدون دیدگاه

    ماهی سیلوردالر


    توضیحات:

    این ماهی به این خاطر سیلور دالر نامیده شده است که بدن آن بسیار گرد و از پهلو فشرده شده است و معمولا به رنگ نقره ای با ته رنگ ابی و سبز کمی هست. انها مقداری هم قرمز هستند به خصوص باله ی نزدیک به مقعد درماهی های نر که لبه ی ان قرمز است. در بعضی گونه ها نیز انها نقاطی بر روی دو طرف بدنشان دارند. دالرها از خانواده ی پیرانا هستند و تعداد زیادی از انها منظره ی زیبایی در اکواریوم به وجود می اورد . دالرها بیش از دوازده گونه هستند که از لحاظ ظاهری شبیه هم هستند.
    دالر صلح جو انتخاب بسیاری از علاقه مندان اکواریومی است که می خواهند اکواریومی با ماهی های خوبی داشته باشند. اگرچه که این ماهی نسبتا بزرگ می شود و به جای بزرگی نیاز دارد . این ها ماهی های با نشاطی هستند که دوست دارند به صورت تجمعی باشند پس دسته ای انها را نگه دارید. باید حداقل۳دالر دریک اکواریوم با هم باشند.
     این ماهی در اکواریوم های کم عمق ، با شن های تیره رنگ و گیاهان بسیار و جاهای مخفی متعدد شادتر هستند. دالرها گیاه خوارند پس از گیاهان خوشمزه استفاده نکنید و از گیاهان پلاستیکی استفاده کنید.

    مراقبت و تغذیه

    چون که دالرها گیاه خوارند اساسا غذاهای گیاهی مانند کاهو ، شاهی ،اسفناج ، علف هرز و پولک های گیاهی پهن را می خورند. ولی بعد که بزرگ شدند از غذاهای حبه ای نیز می توان استفاده کرد. انها از غذاهای پخته نیز مانند نخود فرنگی پخته و کدو تغذیه می کنند . بعد از تغذیه بهتر است غذای باقی مانده را جمع کنید . البته انها به غذاهای گوشتی مانند کرم خونی و میگو آب شور علاقه مندند .

    مکان زندگی

    دالرها معمولا در گویانا ، غرب امازون و حوزه ی پاراگوئه پیدا می شوند.

    اندازه و سن

    این ماهی تا ۶ اینچ یا ۱۵ سانتی متر رشد می کنند .این ماهی تا بیش از ۱۰ سال زندگی می کند.

    رفتار

    این ماهی صلح طلب است و برای کلیه ی اکواریوم ها توصیه می شود. ولی به طور کلی با انجل های هم اندازه ی خود و همه ی گونه های کت فیش زندگی مسالمت امیزتری دارد. همچنین دالر های بزرگ می توانند با سیچیلایدها و اسکارها زندگی کنند البته باید به اندازه ی کافی بزرگ باشند تا بتوانند در صورت لزوم فرار کنند.

    شناسایی نر وماده

    دالر نر معمولا باله نزدیک مقعد بلندتری دارد و رنگ ان قرمز است.

    مکان شنا

    این ماهی معمولا در همه جای اب شنا می کند ولی در میانه ی اب بیشتر شنا می کند.

    وضعیت مناسب اب

    اسیدیته  ۵٫۵ تا ۷٫۵ درجه

    دما ۲۴ تا ۲۸ درجه

    پرورش و تکثیر

    برای تخم ریزی دمای اب باید بین ۲۶ تا ۲۸ باشد . تخم ریزی برای دالرها اسان است . انها باید به صورت تجمعی باشند .بهترین راه این است که ۶ تا ماهی را با هم از دوران نوجوانی پرورش داد. در بین گیاهان که روی سطح خاک هستند انها تخم ریزی را انجام می دهند . ماده ۲۰۰۰ تخم ذخیره می کند و بعد از ۳ روز بیرون می ریزد . والدین تخم ها را نخواهند خورد و نیازی به جمع انها نیست . ولی اگر ماهی دیگری نیز دارید بهتر است تا تخم ها را جدا کنید . نوزاد های از تخم درامده به خاک می چسبند و از پلانکتون های ریز تغذیه می کنند .

     این ماهیها در آکواریم های درازتر بهتر نگهداری میشوند زیرا با الگوهای طبیعی و محل زندگی آنها مطابقت دارد . ماهیان بسیار صلح جویی هستند و اگر یکی ازگروه آنهامریض شوند باید فوراً به آکواریم دیگری منتقل شوند زیرا ممکن است هم گروههای دیگر به آنها حمله کنند. روشنایی اندک و آکواریمی که ته آن نسبتاً تاریک است برای این ماهی بسیار مناسب است.گونه های مختلفی از این ماهی که دارای خط یا نقطه روی بدن هستند وجود دارد که بعضی اوقات با پیرانا ها اشتباه گرفته می شود .

    ارسال توسط : مدیر سایت | در تاریخ : ۷ فروردین , ۱۳۹۳ | دیدگاه: بدون دیدگاه

    ماهی کالر فیش


    توضیحات:

    یکی دیگه از ماهیان اب های لب شور که تو بازار ایران هم فراوان یافت میشه کالر فیش و درست تر اون گلس فیش هست (glassfish factoids) زادگاه این ماهی هند پاکستان و جنوب شرقی اسیاست.

    دمای ایده ال برای زیست بین ۷۵ تا ۸۰ درجه فارنهایت هستش.

    تفرق جنسی در این ماهی به این صورت هست که نر ها دارای باله پشتی بلند تر و پررنگ تری هستند.

    کالر فیش ها جزو ماهیان به اصطلاح همیشه گرسنه هستن و این خصلت باعث فعالیت و جنب و جوش زیاد این ماهی میشه که به دوستاران ماهی های فعال و شیطون نگهداری اون پیشنهاد میشه.


    این ماهی مخازن گیاه کاری شده رو ترجیه می ده تا بتونه با امنیت زیادی به این طرف و اون طرف شنا کنه.

    تو خوردن غذا به هیچ عنوان سخت گیر نیست و شما می تونید از غذاهای مرسوم ماهی های اکواریومی برای تغذیه اون استفاده کنید.

    متاسفانه به دلیل طمع پرورش دهندگان این ماهی ها ، به اون رنگ های فلوروسنت غیر سمی تزریق میشه تا جذابیت بیشتری برای خریدار ایجاد کنه. این رنگ ها تا جایی که من اطلاع دارم حداکثر شش ماه دوام داره و بعد از اون محو میشه.

    ارسال توسط : مدیر سایت | در تاریخ : ۷ فروردین , ۱۳۹۳ | دیدگاه: بدون دیدگاه

    ماهی لوچ دلقک


    توضیحات:

    رنگی ترین و معروف ترین ماهی از خانواده ی لوچ ها ، لوچ دلقک است که طول آن متوسط و پهنایش کم است . محل اصلی زیست آن” سوماترا” و “بورنئو ” می باشد . دارای پشتی قوسدار و شکمی صاف می باشد . سرش نسبتاً بزرگ و دهانش رو به پائین است که دارای ۴ جفت سبیل کوچک و لب های ضخیمی است . بطور کلی رنگ آنها نارنجی روشن است وپهلویش بوسیله ی سه خط عریض سیاهرنگ پوشیده شده است . اولین خط از بالای جمجمه شروع شده و با عبور از روی چشم ها به بخش انتهایی دهان می رسد و دومین خط از جلوی باله ی پشتی شروع می شود و تا شکم ادامه می یابد و بالاخره سومی که بخش زیادی از قسمت انتهایی ماهی را پوشش می دهد از باله ی پشتی شروع و تا باله ی مخرجی ادامه می یابد . باله های پشتی و مخرجی دارای رنگ سیاه مخلوط با زرد هستند .

    لوچ دلقک بر خلاف سایر لوچ ها خجالتی نیست . تا حدی فعال در طول روز که به آسانی میتوانند در تانک های عمومی نگهداری شوند . بسیار مناسب است که آنها حداقل بصورت جفت یا گروهی خریداری و نگهداری شوند زیرا در حالتی که بصورت گروهی نگهداری شوند ، شاداب تر و خوشحال تر هستند . یکی از عادت های غیر معمولی آنها نحوه ی استراحت کردن آنها در کف آکواریم است که به بغل خود می خوابند و در حالتی که آکواریم دار به تازگی شروع به نگهداری آن کرده باشد ممکن است بترسد ، ولی بعد از مدتی تبدیل یک رفتار عادی برای او خواهد شد.

    تانک این ماهی باید دارای بستری نرم باشد تا به آنها این اجازه را بدهد که به راحتی و بدون آسیب دیدن به جستجوی غذا در کف بپردازند. لوچ های دلقک می توانند گستره وسیعی از غذاها را که شامل =آرتیمیا – کرم خونی- حلزونها و انواع غذاهای حاضری می باشد را بخورند به همین دلیل است که برای جلوگیری از تولید حلزون و مقابله با آنها در اکواریوم می توان از این ماهی ها استفاده کرد. سنگها و لوازم آکواریوم باید به گونه ای چیده شوند که سرپناه و مخفی گاه مناسبی برای آنها به وجود آید. بیشتر آنها خانه هایی را ترجیح می دهند که تا حدی از اندازه خودشان بزرگتر باشد .آب آنها باید نرم و تا اندازه ای اسیدی باشد و هر چند وقت یک بار تعویض شود. لوچ دلقک برای سالهای زیادی (بیشتر از ۲۰ سال ) درآکواریوم زندگی می کند و لی رشد آنها در آکواریوم بسیا ر آهسته است که به ندرت در آکواریوم های معمولی به سایز طبیعی خود۳۰ cm می رسد .

    دمای مناسب برای این ماهی ۳۰-۲۴ درجه سانتی گراد می باشد. تاکنون در محیط های کوچک تکثیر نشده اند ولی در طبیعت در رودخانه هایی که دارای جریان سریع آب هستند در اوایل فصل باران تولید مثل می کند نیز در مزارع پرورش ماهی به وسیله هورمونها تکثیر می شوند. مسئله مهمی که در ارتباط با آنها باید بدانید این است که نسبت به تغییرات شیمیایی آب حساس هستند و در اثر این تغییرات نقطه های سفید رنگی در آنها ایجاد می شود که گسترش یافته و بزرگتر می شود همچنین در حمل و نقل آنها نیز بسیار دقت نمائید زیرا استخوانهایی که در زیر چشم آنها وجود دارد ممکن است پاکتهای نایلونی شما را سوراخ کند

    ارسال توسط : مدیر سایت | در تاریخ : ۷ فروردین , ۱۳۹۳ | دیدگاه: بدون دیدگاه
    صفحه 32 از 34« بعدی...1020...3031323334
    +1 demo: Basic page