بیماری های ماهی گوپی
مقدمه مترجم:
یکی از کامل ترین مقالات در مورد تمامی آسیب ها و بیماری های گوپی مقاله روبروی شماست در ترجمه این مقاله تنها قسمتی کوچک از بخش بیماری های قارچی و همچنین دشمن گوپی یعنی هیدرا قرار داده نشده است
همچنین در این مقاله برای درمان از محصولات شرکتی اسمی برده نشده است و خوانندگان محترم اگر به این مواد دسترسی ندارند به راحتی پس از تشخیص بیماری می توانند از دیگرمنابع برای آگاهی از داردو های شرکتی استفاده کنند البته سعی خواهد شد این دارو ها را نیز به مرور زمان به این مقاله اضافه کرد
همچنین در ویرایش های بعد سعی خواهد شد از ماهی های مریض نیز عکس گذاشته شود
امیدوارم از این مقاله استفاده کافی ببرید
احمد نصرتی موفق

مسمو میت ها
١. مسمومیت آب

یکی از اصلی ترین عوامل مرگ ماهی گوپی مسمومیت آب است،آبی که دارای مواد معدنی می باشد گوپی ها را مسموم می کند.اگر آ ب مورد استفاده در لوله های طویل سربی قدیمی حرکت کند می تواند گوپی ها را بکشد.یکی از مواد مرگ آور مس است که در لوله های بیشتر خانه های آمریکا که قدمتی ۵۰ ساله دارند پیدا می شود .مس با غلظت ۰٫۲ ppm طی ۲۴ ساعت می تواند اکثر ماهی ها را بکشد.البته مقدار کمی مس در دارو های ضد آنفوئز و بعضی غذا ها به مقدار ناچیزی وجود دارد که باعث بهبود رشد بچه گوپی ها می شود.

آب های خیلی اسیدی،خیلی قلیایی یا خیلی شور می تواند کشنده باشد،آب لوله کشی که از منابع شهری تامین می شود می تواند گوپی ها را بکشد چون دارای مقادیری کلراین می باشد.آب چشمه آب خوبی برای گوپی است در حالی که آب باران مناسب نیست. چیزی که شاید شما در گذشته مخالف آن را شنیده باشید!سیمان های نامناسب ،چسب های سیلکونی نامناسب و رنگ های نامناسب نیز پتانسیل این را دارند که ماهی را مسموم کنند.

آبی که دارای چنین موادی باشد کشنده شماره یک گوپی ها به شمار می رود.

٢. مسمومیت غذایی

امروزه یکی از دلایل مرسوم مرگ گوپی ها مسمومیت غذایی است.فرآورده های غذا دهی بیش از اندازه (Overfeeding) تخمیر و تجذیه است.جایی که هوا دهی ناکافی باشد توکسین های(سموم) تولید شده توسط باکتری های تجذیه کننده غذاهای خورده نشده می تواند ماهی شما را بکشد عمل دومی که غذا های خورده نشده ایجاد میکنند امراض قارچی است.

چون نگه دارندگان گوپی روزانه ۵ تا ۱۰ وعده به ماهی هایشان غذا می دهند این مهم است که غذای ریخته شده در عرض کمتر از ۵ دقیقه توسط ماهی ها خورده شود.مطمئن شوید که میزان هوا دهی و فیلتراسیون مناسب است و تعویض های جزئی اما مکرر آب انجام می شود،اجرای این امور امکان ابتلا به مسمومیت غذایی را برطرف میکند.

٣. مسمومیت کربن دی اکسید

تراکم بیش از حد ماهی ها معمولا باعث این عارضه می شود.مقدار کربن دی اکسید زمانی زیاد می شود که تعداد گیاهان ونور تانک شما برای مصرف کربن دی اکسید کم باشد،هوادهی کم یا نبود هوادهی باعث کاهش تبادل اکسیژن وکربن دی اکسید می شود که نتیجه نهایی آن گوپی های مرده است.نشانه های چنین عارضه ای که معمولا قالبل مشاهده است این است که ماهی ها نزدیک سطح آب تجمع می کنند و بریده بریده نفس می کشند. یک سنگ هوای ساده که حباب های ریزی خارج میکند وهمیشه روشن است از وقوع مسمومیت کربن دی اکسید جلوگیری می کند.

۴. مسمومیت گیاهان مرده

در شرایط خاصی تجذیه گیاهان مرده ترکیب های شیمیایی ای در آب رها می سازد که می تواند باعث مرگ گوپی های شما بشود.در چنین حالتی آکواریوم شما بوی تندی دارد که هنگام ورود به اتاقی که آکواریوم شما در آن قرار دارد مشهود است هر گاه بوی نامعمولی از آکواریوم به مشام شما رسید به سرعت دنبال علت آن بگردید.حتی مرگ یکباره جلبک های یک آکواریوم پتانسیل کشتن گوپی های شما را دارد.من می دانم بسیاری از پرورش دهندگان گوپی ماهی ها را در تانک های خالی و بدون گیاه نگه داری می کنند.من خودم همیشه از گیاه هایی که در گلدان کاشته شده اند در همه آکواریوم هایم استفاده می کنم به خصوص از Water Sprite که نماینده شرایط آب و java moss که مکان مناسبی برای پنهان شدن بچه گوپی ها است ،به نظر من گوپی ها این محیط را ترجیح می دهند و در این محیط بسیار جذاب تر و زیباتر به نظر می آیند.

 دوباره تکرار می کنم،پرورش دهندگان بزرگ گوپی از هیچ نوع گیاهی در کنار گوپی استفاده نمی کنند ولی از نظر من آکواریومی خالی خسته کننده است و جذابیتی ندارد،من از نگاه کردن به گوپی ها یم در کنار گیاه و تغذیه آن ها از جلبک های سطح گیاهان لذت می برم ،این کار ساده ای است که امتحان کنید چه نوع تانکی برای گوپی های شما مناسب است.

۵. آلاینده های خانگی

اگر از اسپری های حشره کش به مدت طولانی در خانه استفاد ه شود ماهی ها را می کشد نوعی از مواد حشره کش rotenone نام دارد این ماده با غلظت ۱۳,۰۰۰,۰۰۰ بخش به یک بخش می تواند گوپی های شما را بکشد.بقیه حشره کش ها اینقدر کشنده نیستند با این وجود اجازه ندهید کسی در خانه از حشره کش ها برای نابود کردن حشرات استفاده کند. اگر از این حشره کش ها در اتاقی دیگر یا به طور کلی در مکان های دیگری از خانه استفاده شود هنوز می توانند کشنده  باشند در استخر های سرباز پرش سگ های آلوده به حشره کش به درون آب یا غبار های سمپاشی هایی که در باغ ها،گلستان ها،یا مزارع سبزی منطقه که بر روی سطح آب می نشیند باعث مرگ ماهی ها در حجم بالا می شود.

صابون و دیگر ضدعفونی کننده های خانگی که بعد از شستشوی تانک به خوبی از شیشه های تانک پاک نشده باشند ماهی ها را خواهند کشت. جابه جایی ماهی ها با استفاده از ظروفی که ممکن است دارای مقداری صابون یا پودر های تمیز کننده باشند کار بسیار خطرناکی است.همیشه یک سطل مخصوص فقط برای ماهی ها داشته باشید و هرگز از آن برای مصارف خانگی استفاده نکنید.اگر دست های شما همیشه (چه با دلیل چه بی دلیل) در آب است می تواند خطرناک باشد.ماهی ها با قرار گرفتن در برابر سمومی که ممکن است بعد از تماس دست با حشره کش ها فوق الذکر یا دست زدن به حیوانات سمپاشی شده و….به آب راه پیدا کنند بمیرند.بهترین روش برای تمیز کردن شیشه های آکواریوم استفاده از روزنامه  و سرکه سفید است.از هرنوع مایع شیشه پاک کن دوری کنید که باعث دردسر شما می شوند.

بیماری های قارچی

نحوه رشد قارچ ها با باکتری ها متفاوت است و موجودات این گروه بسیار عجیب هستند.بعضی از آن ها ساختار های مقاومی به نام اسپور تشکیل می دهند این ساختار ها می توانند شرایط سخت را تا زمان مهیا شدن شرایط مناسب و گرفتن شکل خاص تحمل کنند.بقیه مثل ییست ها از طریق جوانه زنی و جدا شدن جوانه ها تکثیر پیدا می کنند.برخی قارچ ها به ناحیه ای هجوم می آورند و رشد می کنند چنین مکان هایی چسبناک ولجن آلود به نظر می رسد…(ادامه مطلب زیاد به بحث ماهی ها ربط ندارد)

١. Saprolegnia

اگر بر روی پوست ماهی لکه سفید،چسبناک و تختی مشاهده شد که به نظر میآید با قسمتی از پوست ماهی تعویض شده است به احتمال زیاد این قارچ saprolegnia است.

درمان: ماهی مریض را قرنطینه کنید و تور دستی ماهی گیری را ضد عفونی کنید.(۱)دو قطره از metaphen به ازای هر گالن آب (۳٫۷۸ لیتر) به منظور نابود کردن ارگانیسم ها بریزید.چندین روش دیگربرای درمان ماهی های بیمار معرفی می شود:(۲)درمان با نمک،(۳)درمان با گرما،(۴)مالیدن hydrogen peroxide به لکه ها درحالی که ماهی بر روی یک پارچه خیس قرار دارد،(۵)  Malachite green ،(۶)  Methyline Blue ،(۷)  Acriflavin

٢. Mouth Fungus(قارچ دهان،کپک دهان)

یکی از مریض های رایج گوپی کپک دهان است که سالیانه میلیون ها گوپی را می کشد،ابتدا از نقطه ای سفید رنگ شروع میشود که از بسته شدن دهان ماهی جلوگیری می کند سپس تمامی دهان ماهی با توده ای اسفنجی و سفید رنگ پر می شود و ماهی می میرد.اگر قطعه ای از این ابر قارچی را در زیر میکروسکوپ نگاه کنید شما می توانید تعداد زیادی موجودات متحرک را پیدا کنید.این توده فقط دهن را نمی پوشاند بلکه در بافت ها نیز نفوذ پیدا می کند،خیلی ها عقیده دارند که انسداد دهان گوپی از غذا خوردن جلوگیری کرده و ماهی می میرد ولی همیشه این طور نیست.در اصل جریان آب کافی بین دهان وآبشش ها برقرار نمی شود و همین امر موجب مرگ ماهی می شود.ماهی های مریض خیلی بی اشتها و بی توجه می شوند و حتی اگر تانک به خوبی هوادهی شود در سطح آب تجمع می کنند.

درمان:(۱) Aureomycin ا۲)  Mercurochrome، آب گفته می شود یک قطره به ازای هر گالن ارگانیسم ها را نابود میکند.(۳)  Metaphen، ۲ قطره به ازای هر گالن

۳٫ Crown Fungus

وقتی شما تارهای کوچک میسیلیوم را که همچون شعاع هایی از یک نقطه از بدن ماهی بیرون زده اند که شبیه یک تاج یا نقاشی مینیاتوری اشعه های خورشید است را می بینید به احتمال زیاد ماهی مبتلا به بیماری crown fungus می باشد.شعاع ها می توانند حتی به اندازه یک هشتم اینچ قبل از کنده شدن برسند.

درمان: (۱) Mercurochrome.(2)پاک کردن لکه ها با hydrogen peroxide .(3) Aureomycin ،۵۰ الی ۱۰۰ میلی گرم به ازای هر گالن و آب باید بعد از سه روز تعویض شود.

۴٫ Fin and Tail Fungus

گاهی اوقات مناطق خاکستری یا سفید رنگی بر روی باله ها و دم ها دیده می شود. این مریضی بیشتر در ماهی هایی دیده می شود که در دمای سرد تری نسبت به دمای مناسبشان نگه داری می شوند.

درمان: (۱)افزایش دما، (۲)ماهی را در یک پارچه خیس قرار داده و محلول های ۱–۳ در صد  hydrogen peroxide    بر روی قارچ ها مالیده شود اگر قارچ ها فقط در دم وجو دارند اجازه بدهید دم در محلول hydrogen peroxide  غوطه ور شود با این کار بافت مرده کنده می شود،(۳) Mercurochrome،(۴)  Metaphen  ،می توان به طور مستقیم بر روی قارچ ها استفاده کرد یا به آب تانک اضافه شود.

۵٫ Gill Sickness (بیماری آبشش ها)

مطمئنا انواع مختلفی از ارگانیسم ها باعث التهاب آبشش ها می شوند.آبشش ها قرمزتر از حالت عادی می شود و پوشش آبشش ها به طرف بیرون خمیده می شود و می توان آبشش ها را دید.سرعت پیشرفت بیماری در ماهی های بزرگسال کمتر است،ماهی لاغر می شود،ممکن است ماهی غذا بخورد ولی به نه به خوبی و ماهی با حالتی مضطرب شنا می کند.بچه ماهی ها به سرعت در کف تانک می نشینند،بعضی کارشناسان بر این عقیده اند که این بیماری منشایی ویروسی و منشایی باکتریایی دارد،اما گونه ای که گوپی را درگیر می کند منشایی قارچی دارد.

درمان: به علت اینکه ماهی های مریض به ندرت بهبودی پیدا می کنند به نظر بهتر می رسد که همین که ماهی علائم مریضی را نشان داد به سرعت نابود شود.درمان هایی با aureomycin ، penicillin ،  terramycin و hydrogen peroxide برای درمان  انجام شده ولی نتیجه موفقیت انگیزی نداشته است. اکنون بعضی گوپی باز ها به تاثیرات شگفت انگیز آنتی بیوتیک ها اشاره کرده اند البته بعضی از آنها با آنتی بیوتیک درمان میشوند و بعضی نه (۱) Metaphen،(۲) Mercurochrome ،(۳) Potassium permanganate،(۴) ماهی را به تانک بزرگتری منتقل کردن ،(۵) ماهی را به مدت یک ساعت در آب کلر دار حمام دادن ،(۶)استفاده از نمک برای بچه ماهی های بزرگ وماهی های بالغ

بیماری های باکتریایی

۱٫ Tuberculosis(توبرکلوسیز)

این بیماری بیشتر از انچه تصور می شود ماهی ها را می کشد ،برای اینکه عموما پیشرفت کندی دارد و ماهی ها مثل پرندگان وپستانداران در اثر این بیماری لاغر نمی شوند و تا لحظه مرگ چاق هستند.میکروبی که باعث این بیماری می شود mycobacterium piscium نام دارد که در بسیاری از قسمت های بدن گوپی از جمله چشم پیدا شده است. شما قبل از مرگ ماهی متوجه مریض بودن ماهی نمی شود.یک باکتری شناس می تواند تشخیص دهد که ماهی بیمار است برخلاف بیماری های دیگر اگر ما گوپی هایمان را در مکانی کوچک نگه داری کنیم این بیماری نمی تواند به ماهی دیگری سرایت کند واگر چنین اتفاقی هم افتاده باشد بسیار نادر بوده است.

۲٫ Bloat

وقتی ماهی گوپی بدنی با ظاهری زبر و با پولک های قائم به بدن پیدا میکند و به نظر می رسد که پف کرده است به احتمال زیاد به یک بیماری روده ای دچار شده است که باعث شده روده آنقدر باد کند که ماهی  نتواند بدون تلاش زیاد زیر آب شنا کند حتی بعضی ها  به صورت قائم معلق می مانند

درمان:سعی کنید ماهی را در محلولی قرار دهید که به ازای هر گالن آب ۲ قاشق پر غذاخوری نمک اپسوم و دو قاشق غذاخوری پر نمک جزایر ترکیه اضافه شده است .ماهی را به مدت ۴ الی ۶ ساعت حمام دهید سپس یک گالن آب به محلول فعلی اضافه کنید واجازه دهید ماهی در غلظت کمتر محلول به مدت ۱۲ ساعت بماند بعد ماهی را خارج کنید.

۳٫ Air Bladder Disease

ماهی های مبتلا به این بیماری در کف تانک فرو می نشینند و تلاش بسیاری برای بالا آمدن می کنند و دوباره به کف تانک می افتند. بقیه انواع بیماری های این شاخه floaters نامیده می شوند در این حالت ماهی در بالای آب باقی می ماند و نمیتواند به زیر آب برود. دانش آموزان رشته بیماری شناسی ماهی به ما گفته اند در این بیماری اعضای متورم می توانند سایز کیسه شنا را کاهش دهند.التهاب دیواره کیسه می تواند تاثیرات کشنده ای از خود نشان دهد.

درمان: یک قاشق پر نمک اپسوم را در یک پیمانه آب حل کنید و ماهی را تا زمانی که برای فرار حرکت می کند و خسته نشده است حمام دهید.سپس ماهی را به ظرفی که عمق کمی دارد منتقل کنید و توجه داشته باشید ارتفاع آب ظرف بیشتر از سه برابر ضخامت ماهی نباشد سپس در این آب کمی آنتی بیوتیک حل کنید و تا زمانی که بیماری ماهی برطرف نشده ماهی را خارج نکنید .

۴٫ Gas Bubble Disease

باکتری هایی که به پروتئین های بدن ماهی حمله ور می شوند گاهی اوقات باعث تولید گاز و در نهایت تولید حباب می شوند گاز ها ممکن است در پشت چشم تجمع بیابند و باعث پف کردن چشم ها بشوند عامل اصلی این بیماری هنوز ناشناخته است ولی درمان های موفقی برای درمان وجود دارد.

درمان: (۱) Aurcomycin، (۲)یکی از روش های موفق قدیمی قرار دادن ماهی در آب تانکی که مدت ها مورد استفاده قرار می گیرد است.این عقیده وجود دارد که سطح بالای نیتروژن به بهبود شرایط کمک میکند.

بیماری های فقر مواد

کمبود ویتامین d یکی از بیماری های فقر مواد  است که اندکی شناخته شده است. در طبیعت غذاهای طبیعی این را تضمین می کنند که ماهی ها همه ویتامین های مورد نیازشان را دریافت کنند.ولی در شرایط مصنوعی امکان ابتلا به فقر مواد وجود دارد،کمبود مواد معدنی مسلاما بسیار شایع است.واقعیتی که وجو دارد ما دانسته از غذاهایی استفاده میکنیم که مناسب نیستند.

۱٫ Rickets

بیماری ای که به علت کمبود کلسیم یا فسفر یا ویتامینd  به وجود می آید. یک ،دو یا هر سه این موارد می توانند در این بیماری دخالت داشته باشند.ستون فقرات یا کج شدن بدن نسبت به حالت معمولی از نتایج این بیماری است.و البته ماهی بیچاره میتواند زنده بماند و حتی تکثیر شود. چنین ماهی هایی در آکواریوم اصلا خوشایند نیستند

نور مناسب از کمبود ویتامین  dجلوگیری می کند.اشعه های فعال بر ergosterol های پوست ماهی اثر می گذارند و آن ها را به مواد درخشانی که ویتامینd  نامیده می شود تبدیل می کنند بعضی اوقات کمر همه ماهی های آکواریوم کج است اما معمولا تعداد چنین ماهی هایی اندک است.درمانی برای این مریضی وجود ندارد تنها کاری که می توان انجام داد پیشگیری است که با تهیه یک رژیم غذایی کامل انجام می شود.

بیماری های انگلی

وقتی در مورد بیماری های ماهی گوپی با بعضی از پرورش دهندگان با تجربه ماهی گوپی بحث می کردم بزرگترین مشکل آن ها ich (نوعی انگل )و velvet (باز هم انگل) بود. بعضی که از غذاهایی زنده  برای تغذیه گوپی هایشان استفاده می کردند با hydra بسیار مشکل داشتند .در کل تجربیات یکسانی وجود ندارد.

۱٫ Ichthyopthirius (ایک)

انگل تک یاخته ای است که با نام Ichthyophirius multifilis شناخته می شود.این انگل خودش را به گوپی متصل می کند سپس خودش را نزدیک یا زیر لایه های پوست ماهی می رساند.وقتی این انگل رشد می کند به شکل لکه سفیدی دیده می شود(گاهی اوقات لکه های بزرگ سفیدی روی بدن ماهی دیده می شود).بعد از چند روز که بستگی به دما دارد انگل از بدن ماهی جدا شده بین شن های کف تانک سقوط می کند و به یک سیست تبدیل می شود که از این سیست صدها تا هزاران انگل جدید به وجود می آید سرانجام یاخته های جدید در این مرحله به دنبال میزبان جدید می گردند.در این مرحله یاخته ها نمی توانند بیشتر از ده روز بدون غذا آن هم به شرطی که در آب سرد باشند به سر ببرند.بنابر این شما هرگز بیماری ایک را در گوپی هایی که در دمای ۸۰ درجه فارنهایت( ۲۶٫۶ درجه سانتی گراد) یا بیشتر نگه داری می شوند نخواهید دید.

درمان:دما را تا ۸۰ الی ۸۵ درجه فارنهایت(۲۶٫۶ الی ۲۹٫۴ درجه سانتی گراد) افزایش دهید و از یکی از مواد شیمیایی استفاده کنید : (۱) Metaphen ،(۲) Mercurochrome ،(۳) Methylene blue می تواند ارگانیسم ها را نابود کند اما تانک را آبی می کند. گوپی های من از زمانی که دما را بین ۷۶ الی ۸۰ درجه فارنهایت(۲۴٫۴ الی ۲۶٫۶ درجه سانتی گراد)تنظیم کرده ام هرگز ایک نگرفته اند و هیچ درمانی نیاز نبوده است.

۲٫ Ichthyophonus

بیماری Ichthyophonus توسط یک ارگانیسم کوچک به نام , Ichthyophonus hoferi ایجاد می شود که حمله اصلی آن به تخمدان است اما در دیگر بخش های بدن ماهی نیز مشاهده می شود.این بیماری باعث لاغر شدن ماهی به همراه چروکیده شدن معده می شود،ماهی اشتهایش را از دست می دهد و غیرعادی و لرزشی حرکت می کند.در کالبد شکافی سریع در تخمدان تعداد بسیار زیادی برآمدگی های زرد و سفید که اندازه ی سر سوزن هستند دیده می شود که بار ها با برآمدگی هایی که در بیماری tuberculosis دیده می شود اشتباه گرفته شده اند..اگر برآمدگی های تخمدان رشد کنند و بزرگ شوند در این زمان در سطح پوست هم مشاهده می شوند اگر ماهی به اندازه کافی زنده بماند برآمدگی ها کاملا واضح می شوند.ماهی های مریض ماه ها زنده می مانند.هنوز درمانی برای این بیماری پیدا نشده است.بهترین روش معدوم کردن ماهی های مریض با نشان دادن اولین نشانه های مریضی است.

۳٫ Gyrodactylus

با یک نگاه عمیق به گوپی مریض می توان موجودات نسبتا سفید ونامعمولی را روی پولک ها دید.خوبختانه فقط نیش های این موجودات به درون پولک ها و آبشش های ماهی فرورفته است.تا زمانی که درمان این بیماری را نمی دانستم این انگل بیشتر از انگل های دیگر مرا اذیت می کرد.این انگل لذت نگه داری از گوپی را از من گرفته بود در حالی که دیگر اوضاع اینچنین نیست.حمله این انگل به گوپی باعث از دست دادن جان ماهی خواهد شد.

انگل ها با سرعت بسیار زیادی تولید مثل می کنند.انگل جوان وقتی به سن تولید مثل می رسد هنوز در رحم مادر و در کنار دیگر انگل های مولد قرار دارد. چهار نسل بچه در هر انگل پیدا می شود که هر کدام در شکم دیگری قرار دارند تعجب نکنید آن ها به سرعت تکثیر می شوند.

چنگک های آن ها باعث سوزش می شود.هر کدام از آن ها یک جفت چنگک بزرگ(نسبت به جثه میکروسکوپی خود) دارد که بوسیله آن خود را به بدن ماهی و مرکز محکم می کند.شانزده چنگک فرعی نیز وجود دارد.ماهی حول محور مرکز حرکت می کند این انگل توانایی کوتاه وبلند کردن بدن خود را نیز دارد.حجم بالایی از این انگل ها با حمله ور شدن به ماهی گوپی، ماهی را از پای درآورده وسرانجام او را می کشند.

درمان: (۱) برای درمان کند اما موثر از formaldehyde استفاده کنید (۲) برای درمان سریع hydrogen peroxide 3% را با آب رقیق کنید سپس همه ماهی های مریض را با تور بگیرید و به مدت دو ثانیه در این آب حمام دهید و آن ها را مستقیما به تانک خودشان برگردانید در این روش فقط ماهی های خیلی ضعیف ممکن است بمیرند.اگر تعدادی از ماهی های مریض هنوز تعداد زیادی انگ دارند بهتر ات آنها را به طور انفرادی دوباره حمام دهید.این نوع درمن روشی بسیار اثربخش اما خطرناک برای نگه داران گوپی است.هتر است ابتدا درمان روی تعدادی از ماهی های بیمار انجام شود تا مطمئن شویم کار به خوبی انجام خواهد شد.

۴٫ Velvet

این انگل ها ظاهری شبیه بیماری ich دارند.وقتی تعداد زیادی از این ارگانیسم ها به ماهی حمله میکنند بدن ماهی ظاهری مخملی پیدا می کند و وخامت اوضاع نمایان می شود. Velvet توسط ارگانیسم های کوچک و مایل به زردی به نام Oodinium linineticum ایجاد می شود.وجود یک نوزاد velvet  هم جد ی است.این انگل دارای بازوهایی است که میتواند به درون پوست ماهی رسوخ کند و از بدن ماهی تغذیه کند.پس از مرحله شنای آزاد وقتی خود را به بدن ماهی متصل می کند به شکل گلابی در می آید و در وسط نقطه نفوذ متمرکز می شود و تا هشت برابر حالت شنای آزاد رشد  پیدا می کند.بعد از چند روز تغذیه از بدن ماهی جدا می شود و شروع به تولید مثل میکند و بالغ بر دو هزار نوزاد که در مرحله شنای آزاد قرار دارند تولید می کند.

درمان: (۱) Acriflavin ،(۲) Methylene blue یک صدم گندم(واحدی برابر با ۰٫۸۴۶۰ گرم)به ازای هر گالن آبدر دمای ۷۷الی ۸۶ درجه فارنهایت(۲۵ الی ۳۰ درجه سانتی گراد)velvet  را نابود می کند .(۳) Mercurochrome ، (۴)حمام نمک،ماهی تا زمانی که انگل های بزرگ نابود نشدذه اند باید حمام داده شوداین ها به سختی می میرند انگل های کوچک به راحتی نابود می شوند،(۵)راحت ترین راه انداختن ۱۲ سکه penny(واحد پول انگلستان و آمریکا) به ازای هر گالن آب است.

۵٫ Leeches (زالو ها)

این جاندار پهن دارای ۸ رده می باشد یکی از این رده ها argulus است که دارای ۲۲ گونه در آمریکا می باشد،جنس ماده بین ۳۰ تا ۲۰۰ تخم می گذارد،هر نوزاد باید از ۸ مرحله عبور کند تا به سن بزرگسالی برسد این فرآیند ۸ ماهی طول می کشد.بعضی از گونه ها متعلق به ماهی های آب شیرین و بعضی متعلق به گونه های آب شور هستند.گونه رایج ؟آب های شیرین versicalor است.این گونه مجهز به دو دیسک مکش که طولی برابر یک شانزدهم اینچ دارند می باشد.در استخر های روباز این انگل می تواند تمامی ماهی ها را نابود کند.

درمان: (۱)حمام نمک ،(۲) Potassium permanganate به مقدار یک چهارم گندم (واحدی برابر با ۰٫۸۴۶۰ گرم) به ازای هر یک گالن آب هر هفته یکبار، به مدت سه هفته. (۳) کندن انگل و ضدعفونی کردن زخم.

تومور

تمامی انواع تومور در درون وروی ماهی گوپی دیده شده است که بعضی از آن ها خطرناک هستند.دانشمندان علاقه زیادی به مشاهده این تومور ها دارند.بهترین کاری که می توان برای ماهی مریض انجام داد از بین بردن آن است.