موضوعات
  • اخبار سایت
  • ماهیان گیاهخوار
  • ماهیان گوشتخوار
  • ماهیان همه چیزخوار
  • ماهیان آبشور
  • آموزش های پرورش ماهی
  • تصاویر ماهیان زینتی
  • ماهیان آب شیرین
  • آرشیو
    تبلیغات
    آمار سايت
    کاربران آنلاین: 1
    بازدید امروز: 392
    بازدید دیروز: 282
    بازدید این ماه:3641
    ورودی از گوگل: 57453
    تعداد مطالب: 166
    تعداد دیدگاه ها: 0

    برترين مطالب
    تبلیغات
    مطالب تصادفی
    آخرین مطالب ارسالی
    تبلیغات متنی

    تشخیص و درمان بیماری های کوی (قسمت چهارم)


    هرچند بهترین راه برای مقابله با بیماری ها پیشگیری از ان هاست ولی گاهی اوقات حتی با بهترین و سخت گیرانه ترین انواع نگهداری هم بیماری به سراغ ماهی کوی شما می اید و باید با ان مقابله کنید.در ادامه این سری مطالب این بار شما را با دیگر بیماری های باکتریایی ماهی کوی اشنا خواهم کرد.

     

     

     

     

     

     

    زخم های بدخیم ماهی کوی (Koi Ulcers Disease):

    این بیماری همان طور که از نامش پیداست یک بیماری ناشی از باعوامل باکتریایی است که اگرچه در میان ماهی های کوی چندان شایع نیست ولی معمولا ماهی هایی که به ان میتلا می شوند عاقبتی بهتر از مرگ در انتظارشان نیست. در این بیماری به همان اندازه که تشخیص ماهی بیمار راحت است درمان مشکل می باشد. عوامل باکتریایی ایجاد کننده این بیماری عواملی بسیار مهاجم هستند که پس قرار گرفتن بر روی بدن ماهی و ایجاد شدن شرایط مناسب فورا به بافت های سطحی و عمقی بدن ماهی حمله می برند و ایجاد زخم هایی بسیار عمیق و بدخیم می کنند. عوامل مختلفی می توانند ضمینه ابتلا ماهی های کوی را به این بیماری افزایش دهند که از ان جمله می توان به ضربات و خراشیدگی ها و یا کوفتگی ها و خون مردگی های ناشی از حمل و نقل اشاره کرد البته در برخی موارد ایجاد استرس در ماهی ها هم می تواند سبب بروز این بیماری مهلک گردد. این بیماری در ابتدا باعث ایجاد تغییر رفتار در ماهی کوی می گردد به این معنا که ماهی به شدت گوشه گیر شده و کمتر غدا خواهد خورد این علایم باشدت گرفتن بیماری بیشتر و واضح تر می شود و سر انجام سبب مرگ ماهی می گردد.

    تشخیص:

    اولین نشانه این بیماری باکتریایی با بروز یک نقطه قرمز برجسته در سطح پوست ماهی بروز می کند. این نقطه قرمز رنگ و ملتهب در واقع مرکز زخم بدخیمی است که با فعالیت باکتری ها به وجود خواهد امد. با رشد بیماری و شکل گیری ضخم یک سری از دوایر متحدالمرکز ایجاد می گردد که در مرکر بسیار قرمز و ملتهب ودر کناره ها به رنگ سفید هستند. رنگ قرمز پر رنگ که در مرکز این زخم ها دیده می شود نشانه فعالیت شدید باکتریایی در این محل است و قسمت های سفید کناری در واقع بافت های تخریب شده و نکروز شده ماهی هستند.

    درمان:

    درمان در این بیماری به دلیل سریع بودن سیر بیماری و همچنین ضایعات شدید بافتی که عامل بیماری ایجاد می کند بسیار دشوار است. درمان معمولا با داروهای وسیع اطیف و با دوز بالا صورت می گیرد و باید به کل اب اکواریوم یا برکه اضافه گردد. گاهی اوقات در موارد حاد بیماری باید ماهی بیمار را در تور در داخل اب قرار داد و دارو را بر روی ضخم ریخت. انتی بیوتیک ها هم تا حد زیادی می توانند در درمان موثر باشند. ولی در اکثز موارد که بیماری در مراحل انتهایی خود است ماهی بدلیل مشکلات کلیوی می میرد. دلیل ایجاد مشکلات کلیوی هم ورو شدید اب از محل ضخم ایجاد شده به داخل بدن است.

     

     

    استسقا یا آب آوردگی بدن ماهی کوی (Drops):

    یک بیماری کشنده که در ۹۹ درصد موارد مرگ ماهی درگیر را به همراه دارد. این بیماری یکی از راحترین بیماری های از نظر تشخیص است اما می توان گفت که تقریبا هیچ جوابی به درمان نمی دهد. عوامل اصلی سخت بودن درمان این بیماری عبارتند از مشخص نبون عامل اصلی بیماری و داخلی بودن بیماری.

    تشخیص:

    بدن ماهی به شدت متورم شده و پولک به حالت بر افراشته در می ایند و منظره ای مانند مخروط درخت کاج ایجاد میکنند. چشم ها هم در اواخر بیماری کاملا بیرون می زنند که به دلیل تجمع بیش از حد مایعات درون بدن می باشد.

    درمان:

    هیچ گونه درمان قطعی وجود ندارد و تنها درمان حمایتی صورت می گیرد که ان هم فقط برای جلوگیری از ابتلا به بیماری های ثانوبه است و نه برای درمان خود بیماری. بهتر است ماهی سریع قرنطینه شود تا بیماری را به ماهیان دیگر منتفل نکند. در مواردی که امیدی به درمان بیماری نیست می توان ماهی را با استفاده از مرگ راحت یا یوتانازی از تحمل درد و رنج بیشتر راحت کرد.

     

     

    حجم :
    پسورد : برای راحتی شما ندارد
    موضوع : ماهی کوی
    ارسال توسط : مدیر سایت | در تاریخ : ۲۲ فروردین , ۱۳۹۳ | دیدگاه: بدون دیدگاه